Verbum

забра́ць

1. (адабраць) wégnehmen* vt; (áb)nehmen* vt;

забра́ць з сабо́ю mítnehmen* vt;

2. (захапіць) mítnehmen* vt; entnéhmen* vt (на пробу);

3. разм. (арыштаваць) verháften vt, féstnehmen* vt;

4. разм. (на другую работу) versétzen vt;

5. разм. (пра думкі, пачуцці) pácken vt

захлісну́ць, захлі́стваць

1. (пра хвалі) überschwémmen vt, überflúten vt, überspǘlen vt; перан. (пра пачуцці) mit sich fórtreißen*, überwä́ltigen vt;

хва́ля захлісну́ла яго́ die Wéllen schlúgen über ihm zusámmen;

перан. ра́дасць захлісну́ла яго́ gróße Fréude erfüllte ihn;

2. (вяроўку, пятлю) zúziehen* vt, zúschnüren vt

настро́іць, настро́йваць

1. муз. stímmen vt;

2. радыё éinstellen vt;

3. (выклікаць пачуцці) stímmen vt; éinnehmen* vt;

настро́іць каго-н. на вясёлы лад j-n fröhlich stímmen;

настро́іць каго-н. су́праць каго-н., чаго-н. j-n gégen j-n (etw. A) stímmen [áufbringen*];

4. тэх. (прыладу, прыбор) éinrichten vt, ábgleichen vt, éinregulieren vt

хава́ць​^I

1. verstécken vt, verbérgen* vt;

2. (захоўваць дзе-н.) (ver)wáhren vt;

3. (таіць думкі, пачуцці і г. д.) wáhren vt;

хава́ць таямні́цу ein Gehéimnis wáhren;

хава́ць во́чы die Áugen verstécken;

я не хава́ю гэ́та ад сябе́ ich bin mir darüber im Kláren;

хава́ць свой гнеў séinen Ärger verbérgen* [herúnterschlucken];

◊

хава́ць канцы́ (ў ваду) die Spúren verwíschen [tílgen]

вы́рвацца

1. sich lósreißen* аддз..; sich befréien (вызваліцца); entschlüpfen vi (s) (выслізнуць, уцячы);

вы́рвацца напе́рад éinen Vórsprung gewínnen* (тс. перан.);

2. перан. (пра пачуцці, словы і г. д.) entschlüpfen vi (s), entfáhren* vi (s);

у мяне́ вы́рвалася сло́ва mir ist ein Wort entschlüpft [heráusgerutscht];

стогн вы́рваўся з яго́ грудзе́й ein Séufzer entráng sich séiner Brust; er tat éinen tíefen Séufzer

во́стры

1. scharf; spitz;

2. (пра пачуцці) héftig; fein, scharf (пра зрок, слых, розум); scharf, béißend (на смак);

во́стры боль héftiger Schmerz;

3. (напружаны) gespánnt, zúgespitzt;

во́страе стано́вішча gespánnte Láge;

во́стры недахо́п stárker [gróßer] Mángel (чаго-н. an D);

4. (з’едлівы) bíssig, scharf; béißend;

во́страе сло́ва ein schárfes Wort;

ён во́стры на язы́к er hat éine schárfe Zúnge;

5. мед. akút (напр., пра боль)

найсці́

1. (натрапіць) (im Géhen [Fahren]) stóßen* (на што-н. auf A, gégen A);

найсці́ на мель марск. auf éine Sándbank [Úntiefe] áuflaufen*;

2. (насунуцца) sich schíeben*, verdécken vt;

хма́ра найшла́ на со́нца éine Wólke verdéckte die Sónne;

3. (апанаваць – пра пачуцці) überkómmen* vt;

не́йкая весяло́сць найшла́ на яго́ éine Fröhlichkeit überkám ihn;

што гэ́та на цябе́ найшло́? was ist denn in dich gefáhren?; was ist denn mit dir los?;

4. (панаходзіць, паназбірацца) zusámmenkommen* vi (s);

найшло́ мно́га наро́ду es sind viele Ménsehen [Léute] zusámmengekommen;

◊

найшла́ каса́ на ка́мень es ging [kam] hart auf hart