круты́
1. (адвесны, абрывісты) steil; ábschüssig;
круты́ бе́раг stéiles Úfer, Stéilufer n -s, -;
круты́ пад’ём вытво́рчасці stéiler Ánstieg der Produktión;
2. (раптоўны, рэзкі) jäh, plötzlich; scharf;
круты́ паваро́т éine jähe [schárfe] Wéndung;
3. (суровы, упарты) hart, streng, schroff;
крутыя ме́ры schárfe [strénge] Máßnahmen;
круты́ но́раў ein schróffer Charákter [kɑ-] ein schróffes Wésen;
круто́е я́йка hártes [hart gekóchtes] Ei;
круты́ вар разм síedendes [síedend héißes] Wásser;
крута́я ка́ша dícker Brei;
круто́е це́ста féster Teig;
круты́ маро́з strénger Frost
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
heave
[hi:v]
1.
v.t. heaved or hove, heaving
1) падыма́ць (цяжа́р); уздыма́ць
2) кіда́ць, шпурля́ць (ка́мень), кіда́ць (я́кар)
3) Naut. падыма́ць (я́кар), цягну́ць (кана́т)
to heave a sigh — ця́жка ўздыха́ць
2.
v.i.
1) уздыма́цца й апада́ць (пра хва́лі, гру́дзі)
2) ця́жка ды́хаць, лаві́ць дух, задыха́цца
3) напіна́цца; напру́жвацца, ту́жыцца (як пры ванітава́ньні)
4) выпу́чвацца
to heave in sight — паказа́цца на далягля́дзе
3.
n.
пад’ём -у m.; кіда́ньне n., кідо́к -ка́ m.
4.
interj. heave ho!
ра́зам, узялі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ця́жкі, цяжкі́
1. schwer;
ця́жкі чамада́н ein schwérer Kóffer;
ця́жкі́я часы́ schwére Zéiten;
ця́жкае пачуццё ein níederdrückendes Gefühl;
2. (суровы) schwer, hart;
ця́жка́я ка́ра éine schwére [hárte] Stráfe;
3. (які патрабуе вялікай працы і г. д.) schwer, beschwérlich, mühevoll;
ця́жка́я пра́ца schwére Árbeit;
ця́жко́е дыха́нне mühsamer Átem;
4. (сур’ёзны) schwíerig, ernst; komplizíert;
ця́жко́е пыта́нне éine schwíerige Fráge;
ця́жка́я хваро́ба éine schwére Kránkheit;
5. (змрочны, сумны – пра характар) únverträglich, schwíerig;
ця́жка́я прамысло́васць Schwérindustrie f -;
ця́жкі́я мета́лы Schwérmetalle pl;
ця́жкая артыле́рыя schwére Artilleríe;
ця́жкі́ стыль ein schwérer [überládener] Stil;
◊ ця́жкая рука́, ця́жкі на руку́ éine schwére Faust;
ця́жкі на пад’ём разм schwérfällig sein;
ця́жко́е паве́тра dúmpfe [stíckige] Luft
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rise
[raɪz]
1.
v.i. rose, risen, rising
1) устава́ць
а) to rise from a chair — уста́ць з крэ́сла
б) to rise at dawn — устава́ць на зо́лку
2) уздыма́цца
Hills rise in the distance — Узго́ркі ўзды́маюцца ў далечыні́
The wind rose rapidly — Рапто́ўна ўзьня́ўся ве́цер
3) падыма́цца, павыша́цца; расьці́
Prices are rising — Расту́ць цэ́ны
His spirits rose — У яго́ падня́ўся настро́й
4) усхо́дзіць, узыхо́дзіць
the sun rises — узыхо́дзіць со́нца
5) пачына́цца
The river rises from a spring — Рэ́чка пачына́ецца з крыні́цы
6) расьці́, уздыма́цца
Houses are rising on the edge of the town — На ўскра́іне ме́ста расту́ць дамы́
7) падыхо́дзіць (пра це́ста)
8) уваскраса́ць
Christ is Risen! — Хрысто́с Уваскро́с!
2.
n.
1) узды́м -у m., узьня́цьце n.
2) пад’ём -у m. (даро́гі, узго́рка)
3) усхо́д, узыхо́д -у m.
4) узвы́шша n., узго́рак -ка m.
5) паўстава́ньне n.; пача́так -ку m.
6) выто́кі (ракі́)
7) павышэ́ньне n. (цэ́наў, пла́ты)
•
- give rise to
- rise against
- rise to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)