Verbum

rusty

[ˈrʌsti]

adj.

1) іржа́вы, заржаве́лы

a rusty knife — заржаве́лы нож

a rusty stain — пля́ма ад іржы́

2) іржа́вы ко́лер

3) бля́клы, вы́цьвілы

a rusty black — збля́клы, вы́цьвілы чо́рны ко́лер

4) Figur. запу́шчаны, занядба́ны

His French is a little rusty — Ён кры́ху прызабы́ў францу́скую мо́ву

dull

[dʌl]

1.

adj.

1) тупы́

a dull knife — тупы́ нож

2) невыра́зны, паме́рклы, няя́ркі, цьмя́ны; хма́рны, пахму́рны, прыглу́шаны

a dull sound — прыглу́шаны гук

dull-yellow — цьмя́на-жо́ўты

3) тупы́ (ро́зум), дурны́

4) слабы́ (зрок, слых)

5) ну́дны; гнятлі́вы, неціка́вы; прыгне́чаны, су́мны

2.

v.t.

тупі́ць

3.

v.i.

тупі́цца, ступля́цца

grind

[graɪnd]

1.

v.t.

1) мало́ць; расьціра́ць на парашо́к

2) му́чыць, зьдзе́кавацца; прыгнята́ць, уціска́ць

3) тачы́ць (нож); шліфава́ць

4) круці́ць ру́чку (катры́нкі)

5) скрыгата́ць зуба́мі (ад зло́сьці)

6) informal удзёўбваць, убіва́ць (у галаву́)

2.

v.i.

1) мало́цца

2) informal зубры́ць (пе́рад экза́мэнам)

3.

n.

1) расьціра́ньне, таўчэ́ньне n.

2) скры́гат -у m.

3) цяжка́я ну́дная рабо́та

4) informal зубры́ла -ы m. & f.

stab

[stæb]

1.

v.t. (-bb-)

1) прабіва́ць, ра́ніць (чым во́стрым)

2) Figur. ра́ніць

The mother was stabbed to the heart by her son’s lack of gratitude — Як нож у сэ́рца была́ для ма́ці сы́нава няўдзя́чнасьць

2.

n.

1)

а) уда́р -у m. (асабл. чым во́стрым)

б) ра́на

2) ра́неньне (пачу́цьцяў)

3) informal спро́ба f.

•

- have a stab at

- make a stab at

- stab in the back

sharp

[ʃɑ:rp]

1.

adj.

1) во́стры; до́бра заво́страны

a sharp knife — во́стры нож

2) во́страканцо́вы, сьпіча́сты

3) рапто́ўны, круты́ (пра паваро́т)

4) во́стры, рэ́зкі

sharp words — рэ́зкія сло́вы

5) мо́цны, во́стры

a sharp pain — во́стры боль

6) выра́зны

the sharp contrast — рэ́зкі, выра́зны кантра́ст

7) во́стры, то́нкі; адчува́льны

a sharp eye — до́брае во́ка

sharp ears — чу́йныя ву́шы

2.

adv.

1) дакла́дна

at one o’clock sharp — дакла́дна, ро́ўна а пе́ршай гадзі́не

2) рапто́ўна, пі́льна

Look sharp! — Глядзі́ ва ўсе́ во́чы, будзь пі́льны

3.

n. Mus.

дые́з -а m.

slip

I [slɪp]

1.

slipped, v.i.

1)

а) высьлі́згваць, прасьлі́згваць

She slipped out of the room — Яна́ вы́сьлізнула з пако́ю

б) Time slips by — час ху́тка ляці́ць

2) сасьлі́згваць

The knife slipped and cut my finger — Нож сасьлізну́ў і парэ́заў мне па́лец

3) пако́ўзвацца, пасьлі́згвацца

He slipped on the icy sidewalk — Ён пакаўзну́ўся на абледзяне́лым хо́дніку

4) уцяка́ць, зрыва́цца

The dog slipped the chain — Саба́ка сарва́ўся з ланцуга́

5) выпуска́ць

Your name has slipped from my mind — Ва́шае імя́ вы́скачыла мне з па́мяці

Don’t let this opportunity slip — Не прапусьці́ гэ́тае наго́ды

6) здыма́цца зь я́кара (пра карабе́ль)

7) памыля́цца, рабі́ць памы́лкі

2.

v.t.

1)

а) здыма́ць

She slipped the ring off her finger — Яна́ зьняла́ пярсьцёнак з па́льца

б) перадава́ць, сува́ць каму́ што ўпо́тай

2) насьпе́х апрана́ць

Slip on your coat — Накі́нь паліто́

Slip off your shoes — Скінь чараві́кі

3) спуска́ць (саба́ку з пры́вязі)

3.

n.

1) сьлі́зганьне n.

2) навало́чка f. (на паду́шку)

3) камбіна́цыя (жано́чая)

4) памы́лка f.

5) пры́вязь f., павадо́к -ка́ m. (для саба́кі)

•

- slip of the pen

- slip of the tongue

- slip one over on

- slip up

II [slɪp]

1.

v.t.

флянсава́ць

2.

n.

1) квіта́нцыя f., лісто́к -ка́ m.

a slip of paper — лісто́к папе́ры

2) флянс -а m., бакавы́ па́растак