installment

I [ɪnˈstɔlmənt]

n.

1) ра́та f. (до́ўгу)

by installments — у растэрміно́ўку, на ра́ты, на вы́плат

2) паасо́бны вы́пуск

a story in six installments — апавяда́ньне ў шасьці́ ча́стках

II [ɪnˈstɔlmənt]

n.

правядзе́ньне (эле́ктрыкі), уста́ўленьне (машы́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bonnet

[ˈbɑ:nɪt]

1.

n.

1) капту́р -а́ m., каптуро́к -ка́ m. (дзіця́чы або́ жано́чы)

2) мужчы́нская шко́цкая ша́пачка

3) індыя́нскі галаўны́ ўбо́р зь пёраў

4) esp. Brit. капо́т -а m. (машы́ны)

2.

v.t.

надзява́ць ша́пку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

счэп м

1. (дзеянне) Ánhängen n -s, -, Kúppeln n -s, -;

2. (прылада) Kúpplung f -, -en, Kúppelvorrichtung f -, -en;

3. (счэпленыя транспартныя машыны) Wágenzug m -(e)s, -züge; с.-г. Aggregát n -s, -e;

4. тэх Ko¦häsión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раз’е́хацца

1. (паехаць, разысціся) aus¦einánder fáhren*; ábfahren* vi (s); sich trénnen (расстацца);

2. (пра машыны і г. д. пры сустрэчы) einánder áusweichen*, aneinánder vorbéifahren*;

3. (не сустрэцца) sich verféhlen, aneinánder vorbéifahren*;

4. (перастаць жыць сумесна) aus¦einánder gehen*;

5. разм (падрацца) zerfállen* vi (s); fádenscheinig wérden (пра вопратку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

roof

[ru:f]

n., pl. roofs or rooves

1) страха́ f., дах -у m.

2) верх -у m.

the roof of a car — верх машы́ны

the roof of the mouth — паднябе́ньне n.

3) Figur. дом -у m.

to live together under the same roof — жыць ра́зам пад адно́й страхо́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кабі́на ж Kabíne f -, -n; Zélle f -, -n;

тэлефо́нная кабі́на Férnsprechzelle f;

ды́ктарская кабі́на Sprécherkabine f;

кабі́на машы́ны аўта Fáhrerhaus n -es, -häuser, Führerhaus n (грузавіка); Fáhrerraum m -(e)s, -räume (аўтобуса);

кабі́на піло́та ав Cóckpit [´kɔk-] n -s, -s, Pilótenkanzel f -, -n;

кабі́на на вы́барчым уча́стку Wáhlkabine f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hoot

[hu:t]

1.

n.

1) крык савы́

2) го́ласны крык

3) дро́бязь f.

2.

v.i.

1) крыча́ць (пра саву́)

2) гусьці́, гудзе́ць (пра гудо́к, сырэ́ну)

3) нездаво́лена крыча́ць, выкры́кваць

4) трубі́ць, сыгна́ліць кля́ксанам машы́ны

3.

v.t.

высьві́стваць, зганя́ць кры́камі з трыбу́ны

I don’t give a hoot — Я і ня дба́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assemblage

[əˈsemblɪdʒ]

n.

1) збор -у, зье́зд -у m., збо́рышча n.

an assemblage of all religions and races — збор усі́х рэлі́гіяў і ра́саў

2) награма́джаньне n.; кале́кцыя, гру́па f.

3) схо́дка, збо́рка f., збор -у m.

4) збо́рка f., манта́ж -у́ m.

the assemblage of parts of a machine — збо́рка ча́стак машы́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэжы́м м

1. паліт Regime [-´ʒi:m] n -s, -s, Hérrschaftssystem n -s, -e;

2. (распарадак жыцця) Órdnung f -, -en, Lébensweise f -;

рэжы́м дня Tágesordnung f;

рэжы́м найбо́льшага спрыя́ння Regíme der Méistbegünstigung;

пасце́льны рэжы́м Béttruhe f -;

3. (умовы, характар працы) Regime [-´ʒi:m] n; Árbeitsweise f -, Betríebsbedingungen pl, Betríeb m -es;

авары́йны рэжы́м Nótbetrieb m;

валю́тны рэжы́м эк Devísenbewirtschaftung [-´vi:-] f -, Régelung des Devísenverkehrs;

рэжы́м экано́міі Spársamkeitsregime n;

рабо́чы рэжы́м машы́ны Betríebsart der Maschíne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

operate

[ˈɑ:pəreɪt]

v.

1) дзе́яць, працава́ць

The machinery operates night and day — Машы́ны працу́юць дзень і ноч

2) абслуго́ўваць

to operate an elevator — абслуго́ўваць ліфт

3) кірава́ць (пра́цай); вало́даць (маёмасьцю)

That company operates factories in many countries — Та́я кампа́нія ма́е фа́брыкі ў мно́гіх краёх

4) прычыня́цца; служы́ць, быць прычы́най; дзе́яць

Several causes operated to bring on the war — Не́калькі прычы́наў падзе́ялі на распача́цьце вайны́

5) Med. рабі́ць апэра́цыю

6) право́дзіць вае́нныя апэра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)