Verbum

geníeßen

* vt

1) смакава́ць, мець асало́ду Genitáli(en 284 Gepäckaufbewahrung

2) спажыва́ць, е́сці

3) карыста́цца, мець

er hat éine gúte Erzíehung genóssen — ён атрыма́ў до́брае выхава́нне

ein hóhes Ánsehen ~ — карыста́цца вялі́кім аўтарытэ́там

verschlíngen

*

I

vt праглына́ць, паглына́ць, глыта́ць (тс. кнігі)

j-n mit den Áugen ~ — е́сці каго́-н. вача́мі

2) разм. паглына́ць (многа грошай і г.д.)

II

1.

vt пераплята́ць, сплята́ць

2.

(sich) пераплята́цца; перавіва́цца

Máhlzeit

f -, -en е́жа (абед, вячэра)

éine ~ éinnehmen* — абе́даць; вячэ́раць

éine ~ hálten* — сядзе́ць за стало́м, е́сці, прыма́ць стра́ву

~en verábreichen — падава́ць стра́вы, разно́сіць стра́ву (у бальніцы і г.д.)

~! — прые́мнага апеты́ту!; до́бры дзень!; быва́йце! (прывітанне ў абедзенны час)

◊ ja ~!, prost ~! — іран. пако́рна [шчы́ра] дзя́кую!

Brot

n -(e)s, -e

1) хлеб

belégtes ~ — бутэрбро́д

2) скі́ба [лу́ста] хле́ба

das tägliche ~ — хлеб штодзённы, прако́рм

sein éigen ~ éssen* — жыць ула́снай пра́цай

frémder Léute ~ éssen* — е́сці чужы́ хлеб, жыць за чужы́ кошт

◊ der Mensch lebt nicht vom ~ alléin — чалаве́к жыве́ не адны́м то́лькі хле́бам

fréssen

* vt

1) е́сці (пра жывёл)

2) груб. жэ́рці

aus der Hand ~ — перан. быць прыру́чаным

viel Geld ~ — паглына́ць мно́га гро́шай

◊ was hat er an ihr gefréssen? — што ён знайшо́ў у ёй?

éinen Nárren an j-m, an etw. (D) gefréssen háben — быць у захапле́нні [тра́ціць ро́зум, вар’яце́ць] ад каго́-н., ад чаго́-н.

3) раз’яда́ць

órdentlich

1.

a

1) акура́тны, прысто́йны

2) пастая́нны, ста́лы; шта́тны

ein ~es Mítglied der Akademíe — правадзе́йны член акадэ́міі наву́к

ein ~er Proféssor — ардына́рны [шта́тны] прафе́сар

3) разм. зна́чны, немалы́

ich hábe éinen ~en Húnger — я ве́льмі хачу́ е́сці

2.

adv

1) акура́тна

2) прысто́йна; пара́дкам, ла́дна, даво́лі шмат; до́сыцьтакі́, як след

ich bin ~ müde — я даво́лі- такі́ стамі́ўся

zúsprechen

*

1.

vt (D)

1) прысуджа́ць (прэмію і г.д. каму-н.)

ihm wird gróße Gedúld zúgesprochen — яго́ лі́чаць на́дта цярплі́вым чалаве́кам

2)

j-m Trost ~ — суцяша́ць каго́-н.

j-m Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.

2.

vi

1) (D) угаво́рваць (каго-н.)

j-m besänftigend ~ — супако́йваць каго́-н.

2)

dem Éssen tüchtig ~ — е́сці з апеты́там

dem Gláse [dem Wein] állzu sehr ~ — злоўжыва́ць спіртны́мі напо́ямі

Zahn

m -(e)s, -Zähne

1) зуб

éinen ~ zíehen* — вырыва́ць зуб

die Zähne flétschen — вы́скаліць [вы́шчарыць] зу́бы, ска́ліць зу́бы

mit den Zähnen knírschen — скрыгата́ць зуба́мі

mit den Zähnen kláppern — ля́скаць зуба́мі (ад холаду і г.д.)

etw. zwíschen den Zähnen múrmeln — мармыта́ць што-н. скрозь зу́бы

◊ j-n auf den Zähnen fühlen — прашчу́пваць каго́-н.

die Zähne in die Wand háuen — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу

Háare auf den Zähnen háben — быць зуба́стым

éinen ~ auf [gégen] j-n háben — мець зуб на каго́-н.

sich (D) an etw. (D) Zähne áusbeißen* — разм. палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.

die Zähne hében* — е́сці што-н. неахво́тна; ≅ круці́ць но́сам

◊ Áuge um Áuge, ~ um ~ — во́ка за во́ка, зуб за зуб

2) тэх. зубе́ц