склон м грам Kásus m -, -, Fall m -s, Fälle;
кірава́ць склонам éinen Kásus regíeren;
назо́ўны склон Nóminativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];
ро́дны склон Génitiv [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];
дава́льны склон Dátiv [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];
вінава́льны склон Ákkusativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];
ме́сны склон Lókativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];
ужыва́нне склонаў Kásusgebrauch m -(e)s;
уско́сны склон ábhängiger Kásus
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
умо́ўны
1. (з умовай) bedíngt; konventionéll [-vɛn-];
умо́ўны прысу́д юрыд bedíngte Verúrteilung;
умо́ўны рэфле́кс фізіял bedíngter Refléx;
тэ́рмін умо́ўнага пакара́ння юрыд Bewährungsfrist f -, -en;
2. (умоўлены) veréinbart, verábredet, ábgemacht;
умо́ўны знак ein verábredetes [veréinbartes] Zéichen; Kártenzeichen n -s, - (картаграфічны);
умо́ўны а́драс Déckadresse f -, -n;
3. грам konditionál, Konditionál-, Bedíngungs;
умо́ўны лад Konditionál m -s, -e, Konditionális m -, -les
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
злучэ́нне н
1. (дзеянне) Veréinigen n -s; Zusámmenfügen n -s, Zusámmenschließen n -s;
2. тэх Kúpplung f -, -en, Verbíndung f -, -en;
3. хім Verbíndung f;
4. эл Scháltung f -, -en;
паслядо́ўнае злучэ́нне Réihenschaltung f -, Séri¦enschaltung f -;
5. матэм Kombinatión f -, -en;
6. вайск Verbánd m -(e)s, -bände;
вайско́вае злучэ́нне Trúppenverband m;
7. грам Béiordnung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вяду́чы
1. (які ідзе наперадзе) führend;
вяду́ч самалёт Führungsflugzeug n -(e)s, -e;
вяду́чае сло́ва грам Léitwort n -(e)s, -wörter;
2. (галоўны, кіруючы) führend, léitend;
займа́ць вяду́чае ме́сца an der Spítze stehen*; éine Führungsposition ínnehaben*;
3. (на тэлебачанні, радыё і г.д.) Moderátor m -s, -tóren, Ánsager m -s, -;
4. тэх
вяду́чае ко́ла Tríebrad n -(e)s, -räder, Ántriebsrad n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ула́сны
1. éigen, Éigen-;
ула́сны дом Éigenheim n -s, -e, éigenes Haus;
пачуццё ула́снай го́днасці Sélbstgefühl n -(e)s, -e;
ва ула́сным сэ́нсе сло́ва im éigentlichen Sínne, im Wórtsinne;
ва ула́сныя ру́кі zu (éigenen) Händen; persönlich (уласна);
імя ула́снае грам Éigenname m -ns, -n;
ула́сная вага́ Éigengewicht n -(e)s, -e;
2. матэм echt;
ула́снае значэ́нне Éigenwert m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
член м
1. (частка цела) Glied n -(e)s, -er;
2. (арганізацыі і г. д.) Mítglied n -(e)s, -er; Téilnehmer m -s, - (удзельнік);
член прэзі́дыума Vórstandsmitglied;
член-карэспандэ́нт korrespondíerendes Mítglied;
член гуртка́ Zírkelteilnehmer m -s, -;
правадзе́йны член órdentliches Mítglied;
ганаро́вы член Éhrenmitglied n;
3. матэм Glied n -(e)s, -er;
4. грам:
член ска́за Sátzglied n -(e)s, -er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разабра́ць
1. (прывесці ў парадак) órdnen vt, in Órdnung bríngen*;
2. (на часткі) demontíeren vt; aus¦einándernehmen*, zerlégen vt (машыну і г. д); ábtragen* vt, ábreißen* vt (будынак);
3. (раскупіць) áufkaufen vt;
4. грам analysíeren vt, zerglíedern vt;
5. (зразумець) verstéhen* vt, begréifen* vt; entzíffern vt (почырк);
6. разм (расследаваць справу і г. д) untersúchen vt; klären vt, ins Réine bríngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Stamm
m -(e)s, Stämme
1) ствол
2) пень
3) пле́мя; род; сям’я́, дом
der männliche [wéibliche] ~ — мужско́е [жано́чае] кале́на
◊ der Ápfel fällt nicht weit vom ~ — я́блык ад я́блыні далёка не ко́ціцца
4) асно́ўны [ка́дравы] склад
der ~ der Besúcher — заўсёдашні склад наве́двальнікаў
5) грам. асно́ва (слова)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
béugen
1.
vt
1) згіна́ць, нахіля́ць
die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні
2) грам. скланя́ць
3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць
j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар
2.
(sich)
1) гну́цца
2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)
3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыпы́нак м
1. (дзеянне) Ánhalten n -s, Halt m -(e)s; Störung f -, -en, Stóckung f -, -en (затрымка); Unterbréchung f -, -en (паўза ў чым-н);
2. (прыпыначны пункт) Háltestelle f -, -n; Statión f -, -en;
трамва́йны прыпы́нак Stráßenbahnhaltestelle f;
апо́шні прыпы́нак Éndstation f;
3. (прыстанак) Únterkunft f -, -künfte, Óbdach n -(e)s, Zúfluchtsstätte f -, -n; Hérberge f -, -n; Asýl n -(e)s, -e (прытулак);
зна́кі прыпы́нку грам Sátzzeichen pl, Interpunktiónszeichen pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)