Verbum

erfréuen

1.

vt ра́даваць

2.

(sich)

1.

(an D) ра́давацца (чаму-н.)

2) (G) карыста́цца, мець (аўтарытэ́т, рэпута́цыю)

sich éiner Belíеbtheit (G) ~ — карыста́цца папуля́рнасцю (у каго-н.)

führen

1.

vt

1) ве́сці, вадзі́ць

j-n an [bei] der Hand ~ — ве́сці каго́-н. за руку́

2) (з указаннем напрамку руху) выво́дзіць, прыво́дзіць, уво́дзіць

j-n auf die Spur ~ — наво́дзіць каго́-н. на след

3) ве́сці; кірава́ць

die Trúppen ~ — кама́ндаваць во́йскамі

das Rúder ~ — стая́ць ля руля́, кірава́ць (тс. перан.)

ein Geschäft ~ — мець [трыма́ць] кра́му

den Háushalt ~ — ве́сці дама́шнюю гаспада́рку

den Vórsitz ~ — быць старшынёй, ве́сці сход

4) вадзі́ць, ру́хаць па чым-н.

den Bógen ~ — вадзі́ць смычко́м

5) вазі́ць, пераво́зіць

6) мець [насі́ць] пры сабе́

den Pass bei sich (D) ~ — мець пры сабе́ па́шпарт

éinen Títel ~ — мець ты́тул

7) трыма́ць, мець у про́дажы (які-н. тавар)

8)

den Beféhl ~ — распараджа́цца

éinen Prozéss ~ — ве́сці судо́вую спра́ву

j-n in Versúchung ~ — уве́сці каго́-н. у спаку́су

◊ etw. im Schílde ~ — заду́мваць, паду́мваць што-н.

hínters Licht ~ — уво́дзіць у зман

2.

vi

1) прыво́дзіць, ве́сці

wohín soll das ~? — да чаго́ гэ́та прывядзе́?

2) спарт. ве́сці, лідзі́раваць

die Mánnschaft führt mit zwei Púnkten — кама́нда лідзі́руе з двума́ ачка́мі

3.

(sich) трыма́ць [паво́дзіць] сябе́

Pfénnig

m -s, -e i - пфе́ніг (манета)

kéinen ~ Geld háben — не мець ні граша́

er dréhte jéden ~ zéhnmal um — ён лічыў ко́жную капе́йку, ён тро́сся над ко́жнай капе́йкай

Gesúndheit

f - здаро́ўе

éine únerwüstliche [robúste] ~ háben — мець мо́цнае здаро́ўе

auf j-s ~ trínken* — піць за чыё-н. здаро́ўе

bei gúter ~ — пры по́ўным здаро́ўі

zur ~! — бу́дзьце здаро́выя! (пры чханні)

Búckel

m -s, - горб; спі́на, пле́чы

(éinen) auf den ~ bekómmen* — атрыма́ць па шді

etw. auf dem ~ háben — мець што-н. за плячы́ма

éinen krúmmen ~ háben — гнуць спі́ну, дагаджа́ць

Deut

m

nicht éinen ~ háben — не мець ні капе́йкі

nicht éinen ~ wert sein — быць нічо́га не ва́ртым

kéinen ~ von etw. (D) verstéhen* — нічо́га не разу́мець [не ця́міць] (аб чым-н.)

erhálten

*

1.

vt

1) атры́мліваць

2) захо́ўваць, падтры́мліваць (у якім-н. стане)

3) кармі́ць, трыма́ць

2.

(sich)

1) захо́ўвацца

2) кармі́цца, кармі́ць сябе́

sich jung ~ — мець саладжа́вы вы́гляд

Fang

m -(e)s, Fänge

1) ло́ўля; ло́вы

2) уло́ў, здабы́ча

éinen ~ háben — атрыма́ць до́бры ўло́ў; мець уда́чу

3) pl і́клы (дзіка, сабакі)

4) pl ла́пы (драпежнай птушкі)