Verbum

busy

[ˈbɪzi]

1.

adj. -sier, -siest

1) працо́ўны, дзе́йны, заня́ты

a busy person — чалаве́к, заня́ты пра́цай

a busy day — заня́ты дзень

a busy street — заня́тая шу́мная ву́ліца зь вялі́кім ру́хам

2) (пра тэлефо́н) заня́ты

3) які́ суе́ нос не ў сваё

busy body — мітусьлі́вы

4) informal крыклі́вы, страка́ты

a busy wallpaper — крыклі́выя шпале́ры

2.

v.t. busied, busying

даць рабо́ту, заня́так

3.

v.i.

займа́цца, быць заня́тым

steep

I [sti:p]

1.

adj.

1) стро́мкі, стро́мы

steep bank — стро́мкі бе́раг ракі́

steep slope — стро́ма f.

2) завысо́кі

a steep price — празьме́рна высо́кая цана́

2.

n.

стро́ма f.

II [sti:p]

1.

v.t.

мачы́ць; насто́йваць; зава́рваць

2.

v.i.

1) мо́кнуць (у чым), зава́рвацца; насто́йвацца; наця́гваць (пра гарба́ту, зёлкі)

2) паглыбля́цца, акуна́цца

ruins steeped in gloom — руі́ны патана́лі ў це́мры

3.

n.

мачэ́ньне, насто́йваньне n.

•

- steeped in

minute

I [ˈmɪnət]

1.

n.

1) хвілі́на f.; часі́на f.; часі́нка f.

for one minute — на часі́нку

in a minute — за хвілі́ну

on the minute — пунктуа́льна, хвілі́на ў хвілі́ну

2) Astron., Math. міну́та, 1/60 гра́дуса

2.

v.t.

1) засяка́ць час

2) накі́дваць, запі́сваць

3) піса́ць пратако́л (схо́ду)

•

- minutes

- up to the minute

II [maɪˈnu:t]

adj.

1) мале́нечкі, мале́нькі

2) дакла́дны, дэта́льны, падрабя́зны (пра інфарма́цыю)

3) малава́жны, нязна́чны

mount

[maʊnt]

1.

v.

1) узыхо́дзіць

to mount the stairs — ісьці́ па схо́дах угару́

to mount a platform — узыйсьці́ на плятфо́рму

2) to mount a horse — се́сьці на каня́

3) павыша́цца, падніма́цца (пра цэ́ны, кошт)

4) to mount specimens on slides — пакла́сьці прэпара́т на шкло

5) to mount a picture — абрамава́ць малю́нак

2.

n.

1) асядла́ны конь

2) падкле́йка пад карці́ну, малю́нак

3) апра́ва (ка́меня)

neglect

[nɪˈglekt]

1.

v.

1) занядбо́ўваць; перастава́ць дбаць пра каго́-што; пакіда́ць бяз до́гляду

to neglect one’s health — занядба́ць сваё здаро́ўе

2) закі́дваць (пра́цу, вучо́бу); запуска́ць, пакіда́ць без ува́гі, апуска́ць

3) прапушча́ць, прапуска́ць; забыва́ць

Don’t neglect to water the plants — Не забыва́й паліва́ць вазо́ны

2.

n.

1) занядба́ньне, занядбо́ўваньне n. (абавя́зкаў, дзяце́й), недагля́д -у m.

2) закі́нутасьць, запу́шчанасьць, занядба́насьць f.

in a state of neglect — у занядба́ным ста́не

overflow

[,oʊvərˈfloʊ]

1.

v.

1) разьліва́цца, выхо́дзіць зь бераго́ў (пра раку́); перапаўня́ць

2) заліва́ць, затапля́ць

The river overflowed my garden — Рэ́чка затапі́ла мой гаро́д

3) пераліва́цца, цячы́ празь верх

4) не зьмяшча́цца

The crowds overflowed the little parlor — Нато́ўп не зьмяшча́ўся ў мало́й прыёмнай

an overflowing harvest — бага́ты ўраджа́й

an overflowing kindness — празьме́рная ве́тласьць, дабрыня́

2.

n.

1) лі́шак, збы́так -ку m.

2) адту́ліна для выплыва́ньня лі́шку ва́дкасьці

wanton

[ˈwɑ:ntən]

1.

adj.

1) неразва́жлівы, легкаду́мны

2) беспадста́ўны; без прычы́ны

a wanton attack — беспадста́ўныя напа́дкі, напа́дкі бяз дай прычы́ны

3) распу́сны

4) гульлі́вы; вясёлы; дурасьлі́вы

a wanton breeze — гульлі́вы ве́трык

a wanton child — дурасьлі́вае дзіця́

5) збуя́лы (пра расьлі́ны); раско́шны

2.

n.

распу́сьнік -а m., распу́сьніца f.

3.

v.i.

1) гуля́ць, дурэ́ць, распу́сьнічаць

The wind wantoned with the leaves — Ве́цер гуля́ў зь лі́сьцем

2) бу́йна разраста́цца; буя́ць

fair

I [fer]

1.

adj.

1) справядлі́вы; сумле́нны, добрасумле́нны; зго́дны з пра́віламі (гульня́)

a fair judge — справядлі́вы судзьдзя́

2) неблагі́

3) ла́дны

a fair sum of money — ла́дная су́ма гро́шай

4) сьве́тлы, бяля́вы (валасы́, ску́ра)

5) лаго́дны, со́нечны; чы́сты (пра не́ба); незапля́млены

6) прыго́жы; ве́тлівы

7) разбо́рлівы, выра́зны, чытэ́льны (по́чырк)

2.

adv.

1) справядлі́ва, сумле́нна

2) про́ста

•

- fair and square

- fair lady

II [fer]

n.

кірма́ш -у́ m.

fault

[fɔlt]

1.

n.

1) недахо́п -у m., зага́на f.; брак -у m.

to find fault with — знахо́дзіць зага́ну, пярэ́чыць чаму́-н., крытыкава́ць

2) памы́лка, хі́ба f.

3) віна́ f.; праві́на f.; злачы́нства n.

4) Geol. зрушэ́ньне n., зрух -у m.

2.

v.i.

1) Geol. зру́хвацца, зьмяшча́цца (пра го́рныя паро́ды)

2) памыля́цца

3.

v.t.

1) Geol. выкліка́ць зрушэ́ньне

2) пярэ́чыць; крытыкава́ць

•

- in fault

- at fault

- to a fault

flank

[flæŋk]

1.

n.

1) бок -у m. (це́ла жывёліны або́ чалаве́ка)

2) бакава́я ча́стка мясно́е ту́шы

3) бок, крыло́ n. (буды́нка)

4) схон -у, схіл -у m. (гары́)

5) Milit. крыло́ n., флянг -у m.

2.

v.t.

1) знахо́дзіцца збо́ку, расьці́ збо́ку

2) ісьці́, маршырава́ць аба́пал чаго́

3) Milit.

а) атакава́ць крыло́ або́ з крыла́

б) абараня́ць крыло́

4) (пра карабе́ль) паваро́чвацца бо́кам да хва́ляў