overflow

[,oʊvərˈfloʊ]

1.

v.

1) разьліва́цца, выхо́дзіць зь бераго́ў (пра раку́); перапаўня́ць

2) заліва́ць, затапля́ць

The river overflowed my garden — Рэ́чка затапі́ла мой гаро́д

3) пераліва́цца, цячы́ празь верх

4) не зьмяшча́цца

The crowds overflowed the little parlor — Нато́ўп не зьмяшча́ўся ў мало́й прыёмнай

an overflowing harvest — бага́ты ўраджа́й

an overflowing kindness — празьме́рная ве́тласьць, дабрыня́

2.

n.

1) лі́шак, збы́так -ку m.

2) адту́ліна для выплыва́ньня лі́шку ва́дкасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)