administer

[ədˈmɪnɪstər]

1.

v.t.

1) ве́сьці (спра́вы), кірава́ць, зага́дваць, адміністрава́ць

to administer one’s household — ве́сьці сваю́ ха́тнюю гаспада́рку

2) дава́ць, выдава́ць, раздава́ць

The doctor administered an anesthetic to the patient — До́ктар даў пацые́нту абязбо́львальны сро́дак

3) кантралява́ць, стабілізава́ць цэ́ны або́ зарабо́ткі

2.

v.i. Law

выко́нваць абавя́зкі адміністра́тара або апякуна́

- administer an oath

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usfallen

* vi (s)

1) выпада́ць, выва́львацца

2) не адбы́цца

3) напада́ць

4) рабі́ць вы́лазку

5) дава́ць вы́нік

gut ~ — удава́цца

wie sind die Whlen usgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?

6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к

7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

job

[dʒɑ:b]

1.

n.

1) рабо́та f., зада́ньне n.

2) пра́ца f.; паса́да, слу́жба f.

out of job — бяз пра́цы

2.

adj.

зьдзе́льны (пра рабо́ту); наня́ты для выкана́ньня пэ́ўнае рабо́ты

3.

v.t.

1) пераку́пліваць, перакупля́ць (тава́ры)

2) браць або́ дава́ць у на́ймы (каня́, воз)

4.

v.i.

1) працава́ць нерэгуля́рна або́ зьдзе́льна

2) быць ма́клерам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

occasion

[əˈkeɪʒən]

1.

n.

1) наго́да, акалі́чнасьць f.

on the occasion of — з наго́ды чаго́-н.

2) спэцыя́льная падзе́я або́ наго́да

this festive occasion — гэ́тая ўрачы́стая наго́да

3) прычы́на, падста́ва f.; зачэ́пка f.

the occasion of the quarrel — прычы́на сва́ркі

on occasion — ча́сам, часа́мі, калі́-нікалі́, пры наго́дзе

2.

v.

дава́ць падста́ву, быць прычы́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спако́й м Rhe f -, Stlle f -, Frede(n) m -s (мір); Gelssenheit f - (ураўнаважанасць);

стан спако́ю Rhezustand m -(e)s, Rhelage f -;

вы́весці са ста́ну спако́ю aus der Rhe brngen*;

не ве́даць спако́ю kine Rhe hben;

не дава́ць спако́ю каму j-m (D) kine Rhe lssen*, j-n (A) nicht in Freden lssen*, j-m (D) die Hölle heiß mchen;

пакі́нуць у спако́і in Rhe lssen*;

пайсці́ на спако́й in den Rhestand ghen* [trten*];

ве́чны спако́й die wige Rhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brief

[bri:f]

1.

adj.

1) каро́ткі; бе́глы, мімалётны (пра по́гляд)

a brief announcement — каро́ткае паведамле́ньне

2) сьці́слы; зьмясто́ўны, каро́ткі й я́сны

2.

n.

1) каро́ткае асьве́дчаньне, паведамле́ньне, рэзюмэ́

2) Law каро́ткі вы́клад спра́вы

3) по́зва ў суд

4) інстру́кцыя f.

3.

v.t.

1) рабі́ць каро́ткае рэзюмэ́, падсумо́ўваць

2) дава́ць інстру́кцыю

- briefs

- hold a brief for

- in brief

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chair

[tʃer]

1.

n.

1) крэ́сла n.

2) ка́тэдра f., паса́да прафэ́сара, прафэсу́ра f. (ва ўнівэрсытэ́це)

3) старшыня́ -і́ m. & f.

to address the chair — зварача́цца да старшыні́

4) пала́нкін -а m

5) электры́чнае крэ́сла

2.

v.

1) старшынява́ць

to chair a meeting — ве́сьці сход

2) дава́ць каму́ ва́жнае стано́вішчча

3) садзі́ць у крэ́сла

- get the chair

- take the chair

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

litter

[ˈlɪtər]

1.

n.

1) хлам’ё, сьмяцьцё n., раскі́даныя рэ́чы

2) непара́дак -ку m., неаха́йнасьць f.

3) прыпло́д -у m. (шчаня́т, кацяня́т)

4) по́дсьціл для жывёлы

5) насі́лкі pl. only

2.

v.t.

1) раскіда́ць рэ́чы, папе́ры без пара́дку

2) рабіць непара́дак

3) дава́ць прыпло́д (пра жывёлу)

4) падсьціла́ць, насьціла́ць сало́май

3.

v.i.

парасі́цца; шчані́цца (пра саба́ку, ваўчы́цу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

promise

[ˈprɑ:məs]

1.

n.

1) абяца́ньне n.

2) прадве́сьце n.; надзе́я f.

a young scholar who shows promise — малады́ вучо́ны, які́ падае́ надзе́і

2.

v.t.

1) абяца́ць

to promise help to a friend — абяца́ць ся́бру дапамо́гу

2) прадвяшча́ць, прадка́зваць

dark skies that promise snow — цёмнае не́ба прадвяшча́е сьнег

3.

v.i.

1) абяца́цца

2) дава́ць падста́вы для спадзява́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

advantage

[ədˈvæntɪdʒ]

1.

n.

1) перава́га f., верх -у m., карысьне́йшае стано́вішча; кары́сьць; вы́гада f., прывіле́й -ю m.

to gain an advantage over — здабы́ць перава́гу

2) спрыя́льныя, абста́віны, уда́ча f., шча́сьце n.; дапамо́га f.

2.

v.t.

1) быць на руку́ або́ кары́сным; дава́ць кары́сьць

2) падтры́мваць, спрычыня́цца да по́ступу

- take advantage of a person

- take advantage of an opportunity

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)