lesson
[ˈlesən]
1.
n.
1) ле́кцыя f., уро́к -у m.
to give a music lesson — дава́ць ле́кцыю му́зыкі
to prepare a Belarusian lesson — падрыхто́ўваць ле́кцыю белару́скае мо́вы
2) наву́ка, наву́чка f.
Let this be a lesson to you — Хай гэ́та бу́дзе для вас наву́кай
3) Figur. ната́цыя f., настаўле́ньне n.
2.
v.t.
1) дава́ць ле́кцыі, вучы́ць
2) Figur. рабі́ць вымо́ву, настаўля́ць, навуча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
áufgeben
* vt
1) задава́ць (урок)
2) здава́ць (багаж)
3) адмаўля́цца (ад чаго-н.)
das Amt ~ — адмо́віцца ад паса́ды
die Hóffnung ~ — стра́ціць надзе́ю
4) спарт. падава́ць (валейбол); шахм. прайгра́ць, здава́ць па́ртыю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Léhre
f -, -n
1) вучэ́нне, тэо́рыя, дактры́на
2) навуча́нне, вучо́ба
j-n in die ~ gében* — адда́ць каго́-н. у вучэ́нне [навуча́нне]
bei j-m in der ~ sein — быць у навуча́нні ў каго́-н.
3) перан. уро́к, навуча́нне
j-m éine ~ ertéilen — правучы́ць каго́-н.
das soll dir éine ~ sein! — гэ́та табе́ наву́ка!
~n aus etw. (D) zíehen* — атрыма́ць уро́к з чаго́-н.
4) гл. Lehr
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
наву́ка ж
1. Wíssenschaft f -, -en;
дзе́яч наву́кі Wíssenschaftler m -s, -;
гуманіта́рныя наву́кі Géisteswissenschaften pl;
дакла́дная наву́ка exákte Wíssenschaft;
займа́цца якой-н наву́кай éiner Wíssenschaft náchgehen*;
2. разм (навучанне, урок) Léhre f -, -n;
гэ́та табе́ наву́к! das soll dir éine Léhre sein!, lass dir das éine Léhre sein!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спыта́ць
1. frágen vt; Frágen stéllen [ríchten]; sich erkúndigen (пра што-н nach D, über A) (зрабіць даведку);
спыта́ уро́к die Háusaufgabe ábfragen;
2. (патрабаваць адказнасці) fórdern vt (von D) Réchenschaft fórdern, zur Verántwortung zíehen*;
з вас за гэ́та спыта́юць Sie wérden sich dafür zu verántworten háben, sie wérden dafür gerádestehen müssen*с
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перапыні́ць
1. unterbréchen* vt, ábbrechen* vt;
перапыні́ць уро́к die Stúnde unterbréchen*;
перапыні́ць размо́ву das Gespräch unterbréchen*;
перапыні́ць перагаво́ры die Verhándlungen unterbréchen*;
перапыні́ць чыю-н прамо́ву j-m ins Wort fállen*; j-m in die Réde fállen*; die Réde unterbréchen*;
2. (пра рух) (auf kúrze Zeit) unterbréchen* vt; ánhalten* vt, áufhalten* vt (затрымаць);
перапыні́ць рашэ́нне суда́ das Úrteil áussetzen;
перапыні́ць працэ́с den Prozéss áussetzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прапусці́ць
1. (даць прайсці) dúrchlassen* vt; éinlassen* vt, éintreten lássen* (упусціць);
2. (міма) vorbéilassen* vt; Raum gében* (каго-н D) (даць месца);
3. (праз што-н) dúrchlassen* vt;
4. (не ўпамянуць) áuslassen* vt; fórtlassen* vt; überspríngen* vt;
5. (урок і г. д.) versäumen vt;
6. разм (празяваць) verpássen vt, verschláfen* vt, sich (D) entgéhen lássen*;
◊ прапусці́ць мі́ма вушэ́й überhören vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Stúnde
f -, -en
1) гадзі́на
éine hálbe ~ — паўгадзі́ны
20 Kilométer je ~ — 20 кіламе́траў у гадзі́ну
éine ~ entférnt — на адле́гласці адно́й гадзі́ны
von ~ zu ~ — з гадзі́ны на гадзі́ну
éine ~ früher — гадзі́ну ране́й
in éiner ~ — праз гадзі́ну
in der fünften ~ — а пя́тай гадзі́не
~ um ~ — гадзі́на за гадзі́най
2) уро́к, заня́ткі
éine áusgefüllte ~ — насы́чаны ўрок
in die ~ géhen* — ісці́ на ўрок
3) перан. час, пара́
in der ~ der Gefáhr — у час небяспе́кі
zur ~ — цяпе́р
zur gúten ~ — дарэ́чы
◊ dem Glücklichen schlägt kéine ~ — шчаслі́выя на час не зважа́юць
in élfter ~ etw. verhíndern — прадухілі́ць што-н. у апо́шнюю хвілі́ну
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
aus
1.
prp (D)
1) з (на пытанне «адку́ль?»); а
us dem Háuse — з до́му
2) (з прычыны) па, з, дзе́ля, ад
~ Zorn — ад зло́сці
~ díesem Grund — па гэ́тай прычы́не
3) (спосаб дзеяння):
~ dem Stégreif — экспро́мтам
~ vóllem Hálse — ва ўсё го́рла
4) (матэрыял, з якога зроблена) з
~ Papíer — з папе́ры
5) (складаная частка чаго-н.) з
éine Famíli¦e ~ vier Persónen — сям’я́ з чатыро́х асо́б
2.
adv
1) ско́нчана, кане́ц
die Stúnde ist ~ — уро́к зако́нчаны
2) спарт. аўт
3)
von hier ~ — адсю́ль
von Grund ~ — грунто́ўна
er weiß wéder ~ noch ein — ён тра́піў у бязвы́хаднае стано́вішча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)