звяза́цца
1. (устанавіць сувязь) sich in Verbíndung sétzen; in Verbíndung tréten*; Verbíndung áufnehmen*;
з ім мо́жна звяза́цца праз
2.
3.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
звяза́цца
1. (устанавіць сувязь) sich in Verbíndung sétzen; in Verbíndung tréten*; Verbíndung áufnehmen*;
з ім мо́жна звяза́цца праз
2.
3.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
busy
1) працо́ўны, дзе́йны, заня́ты
2) (пра
3) які́ суе́ нос не ў сваё
4) informal крыклі́вы, страка́ты
даць рабо́ту, заня́так
3.займа́цца, быць заня́тым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дзе́йнічаць
1. (рабіць што
дзе́йнічаць адпаве́дна зако́ну gesétzmäßig hándeln;
2. (функцыяніраваць) funktioníeren
3. (рабіць уплыў) wírken
ле́кі ўжо́ дзе́йнічаюць die Arznéi wirkt schon;
дзе́йнічаць супако́йліва berúhigend wírken;
дзе́йнічаць на не́рвы auf die Nérven géhen* [fállen*];
гэ́та ўжо не дзе́йнічае
4. (мець сілу) gültig sein, wírksam sein, in Kraft sein; gélten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
spérren
1.
1) загаро́джваць (дарогу, уваход і г.д.)
2) запру́джваць (раку)
3) закрыва́ць (праезы́); запіра́ць (вароты, браму)
4) блакі́раваць (горад)
5) пасадзі́ць (у турму)
6)
7) вы́ключыць (
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лі́нія
1.
прама́я [про́стая] лі́нія geráde Líni¦e, Geráde
крыва́я лі́нія gekrümmte Lini¦e; Kúrve [-və]
лама́ная лі́нія gebróchene [gekníckte] Líni¦e;
парале́льныя лі́ніі Paralléllini¦en
2.
чыгу́начная лі́нія Éisenbahnlini¦e
паве́траная лі́нія Flúglini¦e
3.
высакаво́льтная лі́нія Hóchspannungsleitung
рэтрансляцы́йная лі́нія Relaisstrecke [-´lɛ:-]
пато́чная лі́нія Flíeßband
канве́ерная лі́нія Flíeßband
тэлефо́нная лі́нія Telefónleitung
◊ право́дзіць сваю лі́нію séine Líni¦e dúrchführen [dúrchsetzen];
у адну́ лі́нію schnúrgerade, in éiner Líni¦e;
па лі́ніі чаго
працава́ць па лі́ніі auf (
ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння den Weg des geríngsten Wíderstandes géhen*; den léichtesten Weg géhen* [wählen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
pay
Iv., paid, paying
1) плаці́ць
2) апла́чваць
3) выпла́чваць
4)
а) дава́ць, рабі́ць, выка́зваць
б) to pay compliments — рабі́ць камплімэ́нты
5) апла́чвацца
6) дава́ць дахо́д
а) пла́та, вы́плата
б) зарабо́тная пла́та, заро́бак -ку
1) пла́тны (
2) рэнта́бэльны, дахо́дны, прыбытко́вы; мэтазго́дны ў гаспада́рчых адно́сінах
•
- in the pay of
- pay back
- pay for
- pay in
- pay off
IIv.
смалі́ць (дно чаўна́, карабля́; кана́т)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)