дар м

1. (падарунак) Gbe f -, -n; Geschnk n -(e)s, -e; Schnkung f -, -en (юрыд);

прыне́сці ў дар zum Geschnk mchen;

2. (што дае прырода або плён працы) Gbe f -, -n;

3. (здольнасць, талент) Begbung f -, -en; Gbe f -, -n; Talnt n -(e)s, -e;

дар мо́вы [сло́ва] Rdnergabe f -, Rdekunst f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blossom

[ˈblɑ:səm]

1.

n.

цьвет -у m., кве́цень f.

apple blossom — я́блынавы цьвет

a cherry tree in blossom — ві́шня ў кве́цені

2.

v.i.

1) цьвісьці́, зацьвіта́ць, расьцьвіта́ць

All the orchards blossom in the spring — Усе́ сады́ цьвіту́ць уве́сну

2) разьвіва́цца, разьві́цца

Her musical talent blossomed early — Е́йны музы́чны тале́нт ра́на разьві́ўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

здо́льнасць ж

1. (талент) Begbung f -, -en, Fähigkeit f -, -en (да чаго für A);

разумо́выя здо́льнасці gistige Fähigkeiten;

здо́льнасці да му́зыкі Begbung für Musk, musiklische Fähigkeiten;

2. (здатнасць, уменне рабіць што) Fähigkeit f -, -en; Geschcklichkeit f -;

3. (стан, якасць) Fähigkeit f -; Vermögen n -s, Kraft f -;

прапускна́я здо́льнасць спец ufnahmefähigkeit f -; Drchlassfähigkeit f; Listungsfähigkeit f; Kapazität f -;

паглына́льная здо́льнасць спец ufnahmevermögen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

native

[ˈneɪtɪv]

1.

n.

1) ураджэ́нец -ца m., ураджэ́нка f., ро́дам зь яко́й-н. мясцо́васьці

He is a native of Miensk — Ён ро́дам зь Ме́нску

2) мясцо́вы -ага m., мясцо́вая f., тубы́лец-ьца m., тубы́лка f.; абарыге́н -а m.; аўтахто́н -а m., (пра чалаве́ка, жывёліну ці расьлі́ну)

2.

adj.

1) ро́дны

one’s native land — свой ро́дны край

one’s native language — свая́ ро́дная мо́ва

2) прыро́джаны (пра здо́льнасьці, та́лент)

native courtesy — прыро́джаная ве́тлівасьць

3) аўтахто́нны (пра культу́ру, звы́чаі)

4) чы́сты, самаро́дны

native ore — самаро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

birth

[bɜ:rӨ]

1.

n.

1) нараджэ́ньне n., наро́дзіны pl. only; ро́ды pl. only

to give birth to — нарадзі́ць; даць не́чаму пача́так

2) пача́так -ку m.; пахо́джаньне n.; род -у m.

the birth of a nation — пача́ткі на́цыі

the land of our birth — край, зь яко́га мы пахо́дзім, на́шая ба́цькаўшчына

a man of humble birth — чалаве́к бе́днага ро́ду

3) прыро́джаны та́лент

a poet by birth — паэ́т з прыро́джаным та́лентам

4) зна́тны, славу́ты род, зна́тнае пахо́джаньне

a man of birth — чалаве́к зна́тнага пахо́джаньня, выда́тнага ро́ду

2.

v.t.

нараджа́ць, радзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)