gainsay

[,geɪnˈseɪ]

1.

v., -said or sayed, saying

1) пярэ́чыць, супярэ́чыць; дыспутава́ць, спрача́цца

2) супрацьдзе́яць, супрацьста́віцца

2.

n.

пярэ́чаньне, адмаўле́ньне, супярэ́чаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skirmish

[ˈskɜ:rmɪʃ]

1.

n.

1) мала́я збро́йная суты́чка, перастрэ́лка

2) спрэ́чка, сва́рка, ла́янка f.

2.

v.i.

1) ве́сьці суты́чкі, ваява́ць

2) спрача́цца, свары́цца, ла́яцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трэ́сціся

1. sich schütteln, zttern vi;

2. (дрыжаць) zttern vi, bben vi;

3. (спрачацца, разм.) sich znken, sich striten*;

4. (хвалявацца) sich srgen, besrgt sein (um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hdern

vi высок. спрача́цца, свары́цца, варагава́ць

mit dem Schcksal ~ — нарака́ць на лёс

mit sich ~ — быць не ў лада́х [не ла́дзіць] з са́бой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

disagree

[,dɪsəˈgri:]

v.

1) не згаджа́цца; не супада́ць; ро́зьніцца, мець ро́зныя ду́мкі, пагля́ды

2) спрача́цца

3) шко́дзіць, быць шко́дным

Strawberies disagree with him — Труска́ўкі шко́дзяць яму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brawl

[brɔl]

1.

n.

1) сва́рка, спрэ́чка f.

2)

а) цурчэ́ньне, бульката́ньне n. (вады́)

б) го́ман -у m., кры́кі pl.

2.

v.

1) спрача́цца, ва́дзіцца

2) журчэ́ць, цурчэ́ць

3) буя́ніць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contend

[kənˈtend]

v.

1) змага́цца, перамага́ць

the refugees had to contend with sickness and lack of food — уцекачы́ му́сілі змага́цца з хваро́бамі і няста́чай харчо́ў

2) спаду́жнічаць, спабо́рнічаць

3) спрача́цца

4) аспрэ́чваць, сьцьвярджа́ць; заяўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

squabble

[ˈskwɑ:bəl]

1.

n.

сва́рка, спрэ́чка f., бу́ча f.

children’s squabbles — дзіця́чыя крыклівыя сва́ркі

2.

v.i.

свары́цца, спрача́цца

I won’t squabble over a nickel — За дро́бязь ня бу́ду свары́цца; За ану́чу ня бу́ду ўздыма́ць бу́чу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хо́піць прысл.

1. geng, genügend, zur Genüge;

на сёння хо́піць! sovel für hute! das reicht [genügt] für hute!;

з мяне́ хо́піць! mir reicht’s!; ich habe es satt!;

2. (як выкл.) хо́піць спрача́цца! hört auf zu striten!;

хо́піць гультаява́ць! geng gefulenzt!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dispute

[dɪˈspju:t]

1.

v.i.

1) спрача́цца, дыскутава́ць

2) свары́цца

2.

v.t.

1) аспрэ́чваць, пярэ́чыць, браць пад сумне́ў, сумнява́цца

2) абмярко́ўваць, дыскутава́ць

3) спабо́рнічаць, спаду́жнічаць

3.

n.

спрэ́чка f., ды́спут -у m., сва́рка f.

beyond dispute — бясспрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)