спрача́цца

1. (аб чым-н.) stréiten* vi, sich stréiten* (über A);

2. (ісці ў заклад) wétten vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

polemisíeren

vi палемізава́ць, спрача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

altercate

[ˈɔltərkeɪt]

v.i.

спрача́цца, свары́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

réchten

vi спрача́цца, судзі́цца, свары́цца;

~ und féchten спрача́цца і свары́цца

◊ ~ und ríchten ≅ разважа́ць ды меркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéttstreiten

* аддз., vi

1) спабо́рнічаць

2) спрача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свары́цца sich zánken, zánken vi; sich stréiten*, stréiten* vi (спрачацца); sich verféinden (пасварыцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

controvert

[ˈkɑ:ntrəvɜ:rt]

v.

1) спрача́цца; пярэ́чыць; супро́цьста́віцца

2) дыскутава́ць, ве́сьці дыспу́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disputatious

[,dɪspjəˈteɪʃəs]

adj.

які́ лю́біць спрача́цца, ху́ткі да спрэ́чкі, сва́ркі; сварлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

have a bone to pick

мець прычы́ну спрача́цца або́ нарака́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stréiten

*

1.

vi

1) спрача́цца; свары́цца

mit sich (D) ~ — быць у нерашу́часці

2) (gegen, wider A) змага́цца (супраць каго-н.)

2.

(sich) спрача́цца; свары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)