nullify

[ˈnʌlɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) прызнава́ць нява́жным, касава́ць, анулява́ць

to nullify a law — скасава́ць зако́н

2) рабі́ць бескары́сным, пазбаўля́ць значэ́ньня; адкліка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gestéhen

* vt прызнава́ць (што-н.), прызнава́цца (у чым-н.)

áufrichtig gestánden — шчы́ра [адкры́та] ка́жучы

die Wáhrheit zu ~ — па пра́ўдзе каза́ць [ка́жучы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

consider

[kənˈsɪdər]

v.t.

1) абду́мваць, разгляда́ць, абмярко́ўваць, заду́мвацца над чым

2) прызнава́ць, лічы́ць

He considers them (to be) innocent — Ён лі́чыць іх невінава́тымі

to consider it necessary — прызнава́ць патрэ́бным

3) ду́маць, уважа́ць

4) лічы́цца з кім, шанава́ць (пагля́ды, пачу́цьці)

5) браць пад ува́гу, улі́чваць

all things considered — узя́ўшы ўсё пад ува́гу

6) цані́ць; мо́цна паважа́ць

7) разважа́ць, меркава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

convict

1. [kənˈvɪkt]

v.t.

1) прызнава́ць вінава́тым; засуджа́ць; прысуджа́ць, прыгаво́рваць

2) перако́нваць (у памы́лцы, віне́)

2. [ˈkɑ:nvɪkt]

n.

а) асу́джаны

б) вя́зень -ьня m. & f., ка́таржнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acknowledge

[əkˈnɑ:lɪdʒ]

v.t.

1) прызнава́ць

to acknowledge defeat — прызна́ць пара́зу

2) пацьвярджа́ць (атрыма́ньне)

3) выка́зваць удзя́чнасьць

Mary acknowledged the gift with a pleasant letter — Мары́я адгукну́лася на падару́нак прые́мным лісто́м

4) адказа́ць

He acknowledged the greeting with a nod — На прывіта́ньне ён адказа́ў ківо́м галавы́

5) Law прызнава́ць праўдзі́вым; засьве́дчваць, пасьве́дчваць; зацьвярджа́ць

to acknowledge a deed before the notary public — зацьве́рдзіць ку́пчую ў ната́рыюса

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grant

[grænt]

1.

v.t.

1) дава́ць (то́е, пра што про́сяць); дазваля́ць

to grant scholarship (permission) — даць стыпэ́ндыю (дазво́л).

2) прызнава́ць праўдзі́вым; згаджа́цца, прызнава́ць слу́шнасьць

3) узнагаро́джваць, надава́ць (правы́, прывіле́і); афіцы́йна перада́ць каму́ маёмасьць

2.

v.i.

згаджа́цца на што

3.

n.

1) атрыма́нае пра́ва (прывіле́й, зямля́), грашо́вая дапамо́га; стыпэ́ндыя, дата́цыя, субсы́дыя f.

2) прызна́ньне, нада́ньне (пра́ва); перада́ча f. (маёмасьці)

•

- take for granted

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

esteem

[ɪˈsti:m]

1.

v.t.

1) цані́ць; шанава́ць

2) лічы́ць, прызнава́ць

esteem useless — лічы́ць бескары́сным

3) ацэ́ньваць (ва́ртасьць, заслу́гі)

2.

n.

паша́на f.

to hold in esteem — мець у паша́не, шанава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

befínden

*

1.

vt (für gut, gesund) знахо́дзіць, лічы́ць, прызнава́ць (добрым, здаровым)

2.

(sich)

1) знахо́дзіцца, быць

2) адчува́ць сябе́

sich wohl ~ — адчува́ць сябе́ до́бра, быць здаро́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plead

[pli:d]

v.

1) малі́ць, упро́шваць

2) тлума́чыцца, апра́ўдвацца, спасыла́цца на што

3) Law

а) ве́сьці спра́ву ў судзе́

б) адка́зваць на абвінава́чаньне ў судзе́

to plead (not) guilty — (не) прызнава́ць сябе́ вінава́тым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pronounce

[prəˈnaʊns]

v.t.

1) вымаўля́ць (гу́кі, сло́вы); гавары́ць

2) выка́зваць меркава́ньне або́ пастано́ву

3) прызнава́ць

The doctor pronounced her cured — Ле́кар прызна́ў яе́ вы́лечанай

4) абвяшча́ць, публі́чна паведамля́ць

to pronounce sentence — абвясьці́ць прысу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)