Verbum

acknowledge

v.t.

1) прызнава́ць

to acknowledge defeat — прызна́ць пара́зу

2) пацьвярджа́ць (атрыма́ньне)

3) выка́зваць удзя́чнасьць

Mary acknowledged the gift with a pleasant letter — Мары́я адгукну́лася на падару́нак прые́мным лісто́м

4) адказа́ць

He acknowledged the greeting with a nod — На прывіта́ньне ён адказа́ў ківо́м галавы́

5) Law прызнава́ць праўдзі́вым; засьве́дчваць, пасьве́дчваць; зацьвярджа́ць

to acknowledge a deed before the notary public — зацьве́рдзіць ку́пчую ў ната́рыюса