пама́лу прысл.

1. (не спяшаючыся, марудна) lángsam;

2. (паступова, не адразу) allmählich;

3. (асцярожна) vórsichtig;

пама́лу! Vórsicht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fade in

v. (у ра́дыё, кіно́, тэлеба́чаньні) паступо́ва павялі́чваць сі́лу гу́ку або́ выра́знасьць выя́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пакрысе́ прысл.

1. (патроху, у невялікай колькасці) ein wénig, ein bíss¦chen;

2. (паступова, павольна) allmählich, nach und nach

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паслядо́ўны

1. (які надыходзіць адзін за адным) aufeinánder fólgend; sukzessív (паступова);

2. (лагічны) fólgerichtig, konsequént;

3. (перакананы) konsequént

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gnaw

[nɔ]

v.t.

1) гры́зьці, прагрыза́ць

2) разьяда́ць, паступо́ва падто́чваць

3) гры́зьці, непако́іць, му́чыць (пра страх)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verébben

vi (s) спада́ць (аб прыліве, тс. перан.)

die Sáche verébbte allmählich — спра́ва паступо́ва заглу́хла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

evolve

[ɪˈvɑ:lv]

v.i.

1) паступо́ва разьвіва́цца, выпрацо́ўвацца

2) Biol. разьвіва́цца шля́хам эвалю́цыі, эвалюцыянава́ць

3) выдзяля́ць, вылуча́ць (га́зы, цяпло́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́плаціць, выпла́чваць záhlen vt, bezáhlen vt, áuszahlen vt;

вы́плаціць зарабо́тную пла́ту den Lohn [die Gehälter] áuszahlen;

вы́плаціць паступо́ва in Ráten záhlen; ábstottern vt (разм.);

вы́плаціць доўг die Schuld tílgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ствара́цца, ствары́цца entstéhen* vi (s), entspríngen* vi (s) (узнікнуць); sich heráusbilden аддз. (паступова стварацца);

ствары́лася ўра́жанне, што … es entstánd der Éindruck, dass …;

у мяне́ ствары́лася ўра́жанне … ich gewann [hatte] den Éindruck …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

forge

I [fɔrdʒ]

1.

n.

1) кава́льскі го́ран

2) ку́зьня f.

2.

v.t.

1) кава́ць (жале́за)

2) выко́ўваць

3) падрабля́ць (дакумэ́нты, гро́шы, по́дпіс)

II [fɔrdʒ]

v.i.

паступо́ва пераганя́ць, апераджа́ць (пра бегуна́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)