Verbum

presentation

[,prezənˈteɪʃən]

n.

1) уручэ́ньне, дарава́ньне падару́нка; дарава́ньне n.

2) падару́нак -ка m.

3) пастано́ўка

the presentation of a play — прадстаўле́ньне n.

4) прадстаўле́ньне (асабл. высокапаста́ўленай асо́бе)

5) прэзэнта́цыя f. (кні́гі, дакумэ́нту)

gift

[gɪft]

1.

n.

1) падару́нак -ка m., дар -у m.

2) здо́льнасьць f., та́лент -у m., дар -у m.

a gift of painting — здо́льнасьць малява́ць

2.

v.t.

1) дары́ць; дарава́ць

2) дары́ць, абдо́рваць (напр. малады́х)

present

I [ˈprezənt]

1.

adj.

1) прысу́тны

to be present at — прысу́тнічаць дзе-н.

2) цяпе́рашні

present prices — цяпе́рашнія цэ́ны

3) цяпе́рашні час

2.

n. Gram.

цяпе́рашні час

at present — цяпе́рашнім часа́м

•

- by these presents

- for the present

II

1. [prɪˈzent]

v.

1) дарава́ць; дава́ць падару́нак

2) дава́ць, падава́ць

to present reasons — падава́ць прычы́ны

3) прадстаўля́ць, ста́віць

to present a play — ста́віць п’е́су

4) уруча́ць

to present a bill — пасла́ць раху́нак

5) прадстаўля́ць, рэкамэндава́ць, знаёміць

2. [ˈprezənt]

n.

падару́нак -ка m.

•

- Present arms!

intend

[ɪnˈtend]

v.

1) мець наме́р, наме́рвацца, нава́жвацца

He may intend otherwise — Ён мо́жа мець і́ншы наме́р

I didn’t intend to hurt you — Я не хаце́ў спрычыні́ць вам боль (або́ кры́ўду)

2) прызнача́ць

That gift is intended for you — Гэ́ты падару́нак прызна́чаны табе́

receive

[rɪˈsi:v]

v.t.

1) атры́мваць

I received a Christmas present — Я атрыма́ла каля́дны падару́нак

2) прыма́ць

Your request will receive atention — Ва́шая про́сьба бу́дзе прыня́тая пад ува́гу

She was received with open arms — Яе́ прынялі́ ве́льмі сардэ́чна

3) успрыма́ць

How was your suggestion received? — Як успрынялі́ тваю́ прапано́ву?

sniff

[snɪf]

1.

v.i.

1) ню́хаць

2) шмо́ргаць но́сам

3) незадаво́лена фы́ркаць

She sniffed at the present to show her contempt — Яна́ скрыві́лася на падару́нак, каб паказа́ць сваю́ пага́рду

2.

v.t.

1) ню́хаць, чуць ню́хам (пра саба́ку)

2) уця́гваць, удыха́ць но́сам

3) Figur. выкрыва́ць, выню́хваць (змо́ву, небясьпе́ку)

3.

n.

1) чмы́ханьне n.

2) уды́х -у m.; удыха́ньне n.

3) нюх, пах -у m.

acknowledge

[əkˈnɑ:lɪdʒ]

v.t.

1) прызнава́ць

to acknowledge defeat — прызна́ць пара́зу

2) пацьвярджа́ць (атрыма́ньне)

3) выка́зваць удзя́чнасьць

Mary acknowledged the gift with a pleasant letter — Мары́я адгукну́лася на падару́нак прые́мным лісто́м

4) адказа́ць

He acknowledged the greeting with a nod — На прывіта́ньне ён адказа́ў ківо́м галавы́

5) Law прызнава́ць праўдзі́вым; засьве́дчваць, пасьве́дчваць; зацьвярджа́ць

to acknowledge a deed before the notary public — зацьве́рдзіць ку́пчую ў ната́рыюса