падару́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падару́нак |
падару́нкі |
| Р. |
падару́нка |
падару́нкаў |
| Д. |
падару́нку |
падару́нкам |
| В. |
падару́нак |
падару́нкі |
| Т. |
падару́нкам |
падару́нкамі |
| М. |
падару́нку |
падару́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падару́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.
Рэч, якую дораць, падарылі.
Зрабіць п.
Атрымаць п.
|| памянш. падару́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым. падару́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падару́нак, -нка м. пода́рок; приноше́ние, подноше́ние, преподноше́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падару́нак, ‑нка, м.
Тое, што дораць, што падорана. Сват хадзіў з рэшатам, абдзяляў гасцей цукеркамі і збіраў падарункі маладым. Васілевіч. Пасярод зямлянкі стаяў добры дубовы стол — работа рук Карпа Маеўскага, яго падарунак камандзіру і камісару. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Падару́нак ’тое, што дораць, што падорана’ (ТСБМ, Яруш., Гарэц.). З польск. podarunek (Кюнэ, Poln., 87; Гіст. лекс., 260).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падарунак, дарунак, дар, гасцінец; прэзент (разм. уст.); даніна, памяць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
дары́цца
‘пра падарунак’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
до́рыцца |
до́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
дары́ўся |
дары́ліся |
| ж. |
дары́лася |
| н. |
дары́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паднашэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. гл. паднесці.
2. Паднесеная рэч, падарунак.
Дарагое п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даро́ўны, -ая, -ае.
1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.
Д. сервіз.
2. Які пацвярджае падарунак.
Д. надпіс.
3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэзе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (уст., цяпер разм., жарт).
Падарунак.
Прыміце мой п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)