Déutschunterricht

m -s выклада́нне няме́цкай мо́вы, навуча́нне няме́цкай мо́ве; заня́ткі па няме́цкай мо́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léhrgeld

n -es, -er пла́та за навуча́нне

~ záhlen — перан. вучы́цца на го́ркім во́пыце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

індывідуа́льна прысл, індывідуа́льны individu¦éll [-vi-]; Individuál-; Éinzel- (адзіночны);

індывідуа́льныя асаблі́васці persönliche [individu¦élle] Éigenart;

індывідуа́льная ры́са individu¦éller Zug;

індывідуа́льнае навуча́нне Éinzelunterricht m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schúlung

f -

1) навуча́нне, вучо́ба; кваліфіка́цыя

2) выхава́нне

3) заня́ткі, ку́рсы

4) спарт. трэніро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́чны​I:

во́чная ста́ўка Konfrontatión f -, -en; Gegenüberstellung f -, -en;

даць во́чную ста́ўку konfrontíeren vt, gegenüberstellen vt;

во́чнае навуча́нне Diréktstudium n -s, -di¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прадме́тны

1. gégenständlich, sáchlich; objektív;

прадме́тны паказа́льнік Sáchverzeichnis n -ses, -se, Sáchregister n -s, -;

2. (пра навучанне) Léhrfach-;

◊ прадме́тны ўрок éine práktische [ánschauliche] Léhre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заво́чна

1. (пры адсутнасці) in Ábwesenheit (der betreffenden Person);

прыгавары́ць заво́чна in Ábwesenheit verúrteilen;

2. (пра навучанне) заво́чна вучы́цца Férnstudent sein, ein Férnstudium absolvíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выклада́нне

1. (навучанне) Únterricht m -(e)s, Unterríchten n -s, Léhren n -s;

ме́тад выклада́ння Únterrichtsmethode f -, -n; Léhrmethode f -, -n; Únterrichtsgestaltung f -, -en;

2. (выкладванне) гл выклад 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Vórstufe

f -, -n

1) (zu D) пе́ршая ступе́нь, папярэ́дні эта́п (чаго-н.), пе́ршы крок (на шляху чаго-н.)

2) першапачатко́вае навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адвучы́цца

1. (ад чаго-н) verlérnen vt (наўмысна), sich (D) etw. ábgewöhnen (наўмысна); ábkommen* vi (s) (von D);

адвучы́цца ад дурно́й звы́чкі éine schléchte Gewóhnheit áblegen;

2. (закончыць навучанне) áuslernen vi, fértig studíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)