Verbum

усцягну́ць

1. (наверх) hináufschleppen vt, hináufziehen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufschleppen vt, heráufziehen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. разм (нацягнуць, напяць) áufstülpen vt; sich etw. drüberziehen* (вопратку); auf sich zwängen;

яна усцягну́ла шлафро́к sie hat sich den Mórgenrock drübergezogen

уссо́ўваць, уссу́нуць

1. (сунучы, падымаць наверх) hináufschleppen vt, hináufziehen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufschleppen vt, heráufziehen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. разм (абуць, надзець) (mit Mühe) ánziehen* vt; auf sich zwängen; áufstülpen vt; áufsetzen vt (капялюш і г. д.); sich etw. drüberziehen* (вопратку)

вы́несці

1. hináustragen* vt (наверх, вонкі); fórttragen* vt;

вы́несці на ры́нак auf den Markt trágen*;

2. (вытрымаць, перажыць) áushalten* vt, ertrágen* vt, vertrágen* vt; léiden* vt, erléiden* vt (выпакутаваць); erdúlden vt (выцерпець);

вы́несці прысу́д ein Úrteil fällen [verkünden];

вы́несці за ду́жкі матэм áusklammern vt, vor die Klámmer sétzen [bríngen*];

вы́несці вымо́ву éinen Tádel áussprechen*;

вы́несці на абмеркава́нне zur Diskussión stéllen;

вы́несці на сваі́х пляча́х ertrágen* vt; alléin trágen müssen*

зале́зці

1. (забрацца) hinéinkriechen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinkriechen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); kríechen* vi (s) (куды-н in A); sich éinschleichen* (пранікнуць употай);

зале́зці ў чужу́ю кішэ́нь in éine frémde Tásche gréifen*;

◊ зале́зці ў пазы́кі in Schúlden geráten*;

2. (наверх) hináufkriechen* vi (s), hináufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkriechen* vi (s), heráufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць

пра́ўда ж

1. (ісціна) Wáhrheit f -;

каза́ць пра́ўду die Wáhrheit ságen [spréchen*];

каза́ць усю́ пра́ўду die réine [vólle, náckte, úngeschminkte] Wáhrheit réden; réinen [kláren] Wein éinschenken (разм);

пазна́ць пра́ўду die Wáhrheit erfáhren*; hínter die Wahrheit kómmen*;

сказа́ць пра́ўду ў во́чы die Wáhrheit ins Gesícht ságen [schléudern] (каму-н D); únverblümt die Wáhrheit ságen (каму-н D);

до́ля пра́ўды die hálbe Wáhrheit;

◊ пра́ўда, як алі́ва, вы́йдзе наве́рх ≅ Wáhrheit will an den Tag;

2. (справядлівасць) Recht n -(e)s, -e, Geréchtigkeit f -, Wáhrheit f -;

шука́ць пра́ўды nach Geréchtigkeit suchen

падня́цца

1. (перамясціцца ўверх) sich erhében*; sich áufrichten (выпрастацца); áufstehen vi (s) (устаць);

2. (наверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

3. (павялічыцца) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

4. (палепшыцца) sich verbéssern;

5. (узнікнуць, пачацца) entstéhen* vi (s), begínnen* vi; sich erhében*;

падня́ла́ся бу́ра ein Sturm erhob sich;

падня́ўся пыл der Staub wírbelte auf;

падня́ло́ся паўста́нне ein Áufstand erhób sich;

5. (аб пасевах) áufgehen* vi (s);

падня́цца з пасце́лі (пасля хваробы) áufkommen* vi (s), auf die Béine kómmen*

вы́ставіць, выстаўля́цца

1. vórwärts stéllen, vórwärts schíeben*, vórwärts rücken (наперад); hináusstellen vt (наверх, вонкі);

2. (вылучыць) áufstellen vt;

вы́ставіць кандыдату́ру j-n als Kandidáten áufstellen [vórschlagen*];

вы́ставіць патрабава́нне éine Fórderung stéllen;

вы́ставіць кама́нду спарт éine Mánnschaft áufstellen;

3. (выняць устаўленае) heráusnehmen* vt;

4. (напаказ) áusstellen vt, zur Schau stéllen;

вы́ставіць карці́ну ein Bild [ein Gemälde] áusstellen;

5. (адзнакі і г. д) gében* vt;

6. разм (прагнаць) an die Luft sétzen;

◊ вы́ставіць каго-н за дзве́ры j-m die Tür wéisen;

7. (ахарактарызаваць) hínstellen vt, zéigen vt;

вы́ставіць каго-н у до́брым све́це j-n in ein günstiges Lícht sétzen [rücken, stéllen];

вы́ставіць каго-н на смех [пасме́шышча] j-n lächerlich máchen