field
[fi:ld]
1.
n.
1) по́ле n., луг -у m.
2)
а) пляцо́ўка f. (спарто́вая або́ і́ншая)
б) по́ле n., пляц -у m., ме́сца n.
a flying field — лётнішча
the gold fields — капа́льні зо́лата
the coal fields — ву́гальны басэ́йн
3)
а) по́ле бітвы́
б) бі́тва f.
4) галіна́ f., по́ле дзе́йнасьці
the field of politics — галіна́ палі́тыкі
2.
adj.
1) палявы́
field hospital — палявы́ шпіта́ль
2) баявы́
a field operation — баява́я апэра́цыя
take the field — распача́ць бі́тву, гульню́, агіта́цыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Wolf
m -(e)s, Wölfe
1) заал. воўк
2) мясару́бка
◊ ein ~ im Scháfspelz — воўк у аве́чай шку́ры
der ~ ändert sein Haar, áber nicht séine Art — ≅ во́ўка ў плуг, а ён – у луг
wie der ~ in der Fábel — пра во́ўка памо́ўка, а ён на паро́г
mit den Wölfen muss man héulen — ≅ як уле́з у варо́ны, то і ка́ркай, як яны́
der ~ stirbt in séiner Haut — ≅ з дугі́ агло́блі не зро́біш; гарба́тага магі́ла вы́правіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)