Wolf

m -(e)s, Wölfe

1) заал. воўк

2) мясару́бка

◊ ein ~ im Schfspelz — воўк у аве́чай шку́ры

der ~ ändert sein Haar, ber nicht sine Art — ≅ во́ўка ў плуг, а ён – у луг

wie der ~ in der Fbel — пра во́ўка памо́ўка, а ён на паро́г

mit den Wölfen muss man hulen — ≅ як уле́з у варо́ны, то і ка́ркай, як яны́

der ~ stirbt in siner Haut — ≅ з дугі́ агло́блі не зро́біш; гарба́тага магі́ла вы́правіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)