far

[fɑ:r]

1.

adj. farther, farthest

1) далёкі

2) даўгі́

a far journey — далёкае падаро́жжа

3) другі́, супрацьле́жны, супрацьле́глы

a far bank — супрацьле́глы бе́раг

2.

adv.

1) далёка

far away — далёка, уда́леч

far from — во́ддаль

far into the night — по́зна ўно́чы

far into the ground — глыбо́ка ў зямлю́

2) е́льмі) шмат; куды́

far better — куды́ ле́пшы

as far as —

а) аж да

б) нако́лькі

as far as I know — нако́лькі я ве́даю

by far — шмат, зна́чна

far and near — усю́ды

far be it from me — не хачу́; нізаво́шта

far from it — зусі́м не; ані́, ні ў я́кім ра́зе

from far — здалёку

how far — даку́ль; як далёка

so far — дагэ́туль; дату́ль

so far as — нако́лькі; да таго́, што

so far so good — паку́ль што ўсё до́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

much

[mʌtʃ]

1.

more, most

2.

adj.

шмат

much money — шмат гро́шай

much time — шмат ча́су

3.

adv.

1) ве́льмі

much pleased — ве́льмі задаво́лены

I am much obliged to you — Я вам ве́льмі ўдзя́чны

2) куды́

much better — куды́ ле́пшы

3) ама́ль; блізу́

much of a size (a height) — ама́ль тако́га са́мага паме́ру (ама́ль тако́е са́мае вышыні́)

This is much the same as the others — Ама́ль такі́ са́мы, як і і́ншыя

4.

n.

1) шмат што, шмат чаго́

Much of this is not true — Шмат што з гэ́тага няпра́ўда

2) to make much of — высо́ка цані́ць, шанава́ць; быць высо́кае ду́мкі аб кім-чым

3) not much of a — ня ве́льмі до́бры, слабы́

He is not much of an artist — Невялі́кі зь яго́ маста́к

4) too much for — не пад сі́лу

The work is too much for him — Пра́ца яму́ не пад сі́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zeit

f -, -en

1) час

zur ~ — у цяпе́рашні час; цяпе́р

es ist höchste ~ — даўно́ пара́, са́мы час

die gnze ~ über — уве́сь час

von ~ zu ~ — ча́сам; раз-по́раз; зрэ́дку

die ~ drängt — час падганце

das hat noch ~ — на то́е яшчэ́ ёсць час

◊ kommt ~, kommt Rat — пераначу́ем – бо́лей [ясне́й] пачу́ем

die ~ bringt Rsen — час прыно́сіць свой плён

die ~ heilt (lle) Wnden — час – са́мы ле́пшы ле́кар

2) час, перы́яд, эпо́ха

das war ine glückliche ~ — гэ́та была́ шчаслі́вая пара́

in lter ~ — у старажы́тны час

er war zu siner ~ ein grßer Künstler — у свой час ён быў вялі́кім мастако́м

mit der ~ ghen* — кро́чыць у нагу́ з ча́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)