tiptoe

[ˈtɪptoʊ]

1.

n.

ко́нчыкі па́льцаў ног

on tiptoe —

а) на ды́бачках

б) на пачака́ньні, вычэ́кваючы

в) крадко́м, крадучы́ся

2.

v.i.

хадзі́ць на ды́бачках, става́ць на ды́бачкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

debisch

1.

a

1) зладзе́йскі

~e Sprche — зладзе́йскі жарго́н

2) зладзеява́ты

2.

adv

1) крадко́м, упо́тай

2) разм. ве́льмі

sich ~ fruen — чарто́ўскі [страшэ́нна] ра́давацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stften

vt

1) засно́ўваць

2) ахвярава́ць

3) рабі́ць, твары́ць (дабро), (с)прычыні́ць (зло)

Freden ~ — прыміры́ць, заміры́ць

Zwetracht ~ — се́яць зва́дкі [разла́д]

~ ghen*vi разм. (крадко́м) уцяка́ць, дава́ць лататы́я́гу]; адві́льваць, ухіля́цца ад рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sneak

[sni:k]

1.

v.i.

1) падкрада́цца, пракрада́цца

2) дзе́яць упо́тай, цішко́м

2.

v.t.

1) бра́ць, перадава́ць крадко́м

2) informal кра́сьці

3.

n.

1) падкрада́ньне n.

to take a sneak — незаўва́жна вы́йсьці або́ ўцячы́, змы́цца

2) няго́днік, дано́счык -а m.

- sneak out of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stalk

I [stɔk]

n.

1) сьцябло́ n., сьцяблі́нка f.

2) чарано́к, хвасто́к -ка́ m. (ліста́); но́жка f.а́ркі); пладано́жка f.

cabbage stalk — хра́пка f

3) высо́кі фабры́чны ко́мін

II [stɔk]

1.

v.i.

1) падкрада́цца (да дзічы́ны)

2) ісьці́ крадко́м

3) пашыра́цца, шы́рыцца

Disease stalked through the land — Хваро́ба шы́рылася ў краі́

4) кро́чыць ганары́ста

2.

n.

1) напы́шлівая хада́

2) падкра́дваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peep

I [pi:p]

1.

v.

1) загляда́ць празь дзі́рку або́ вузку́ю шчы́ліну

2) падгляда́ць

3) прагляда́ць, пака́звацца (пра со́нца)

2.

n.

1) по́зірк празь дзі́рку або́ вузку́ю шчы́ліну

2) мала́я дзі́рка або́ шчы́ліна для загляда́ньня

3) по́зірк крадко́м

4) пе́ршае зьяўле́ньне, про́бліск -у m.

at the peep of day — до́сьвіткам, на зо́лку, на сьвіта́ньні

II [pi:p]

1.

n.

піск -у m., цвы́рканьне n.

2.

v.

1) пішчэ́ць; цвы́ркаць

The bird peeped — Пту́шка запішчэ́ла

2) гавары́ць, пяя́ць то́нкім пісклі́вым го́ласам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)