tiptoe

[ˈtɪptoʊ]

1.

n.

ко́нчыкі па́льцаў ног

on tiptoe —

а) на ды́бачках

б) на пачака́ньні, вычэ́кваючы

в) крадко́м, крадучы́ся

2.

v.i.

хадзі́ць на ды́бачках, става́ць на ды́бачкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)