execute
[ˈeksɪkju:t]
v.t.
1) выко́нваць (зага́д)
2) право́дзіць у жыцьцё, рабі́ць дзе́йным (зако́н)
3) кара́ць сьме́рцю
4) рабі́ць паво́дле пля́ну ці ўзо́ру
5) выко́нваць (гімнасты́чны ну́мар), гра́ць (музы́чны твор)
6) афармля́ць (дакумэ́нт, умо́ву, кантра́кт)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fix
[fɪks]
1.
fixed or fixt, – v.t.
1) замацо́ўваць (і ў па́мяці), мо́цна ўмацо́ўваць, убіва́ць (у зямлю́ кол)
2) пастанаўля́ць, прызнача́ць (цану́, да́ту)
3) прыця́гваць (ува́гу, по́зірк), затры́мваць, спыня́ць (ува́гу, по́зірк), утаро́пваць, утаро́пвацца
4) фіксава́ць; замацо́ўваць (апрацо́ўваць замацава́льнікамі фа́рбу, зды́мак)
5) ла́дзіць (чараві́кі); ла́таць, ла́піць (во́пратку); цырава́ць (панчо́хі); рамантава́ць (машы́ну, ха́ту); напраўля́ць папсава́нае
6) informal пара́дкаваць, прычэ́сваць (валасы́), папраўля́ць фрызу́ру
7) informal рабі́ць несумле́нную камбіна́цыю
to fix a jury — падкупі́ць прыся́жных
8) informal по́мсьціць; кара́ць
9) Chem. згушча́ць; зьвя́зваць
10) рыхтава́ць; гатава́ць, гатава́ць, вары́ць (е́жу, по́лудзень)
2.
n.
1) цяжко́е, безвыхо́днае або́ дзі́ўнае стано́вішча
2) вызначэ́ньне месцазнахо́джаньня (самалёта, вадапла́ва)
3) Sl.
а) ха́бар, по́дкуп -у m.
б) до́за нарко́тыкаў
•
- fix upon
- fix up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)