ліхта́р​II м.

1. Latérne f -, -n; Lámpe f -, -n; Léuchte f -, -n (свяцільня); Licht n -(e)s, -er (на паравозе, караблі, на беразе);

чаро́ўны ліхта́р Latérna mágica f -, -nae [-nɛ]; -cae [-kɛ];

за́дні ліхта́р аўта. Rücklicht n, Schlússleuchte f -, -n, Schlússlicht n; фота Dúnkelkammerlampe f;

2. разм. (сіняк) Véilchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jack

[dʒæk]

1.

n.

1) падва́жнік, рыча́г -га́, дамкра́т -а m.

2) ні́жнік, вале́т -а m. (у ка́ртах)

3) сьцяг на караблі́

4)

а) мужчы́на -ы m.; хлапе́ц -ца́ m.

б) зьвер-саме́ц (пра асла́, за́йца)

5) ко́злы pl. only (для пілава́ньня)

2.

v.t.

падыма́ць дамкра́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

berth

[bɜ:rӨ]

1.

n.

1) ло́жак -ка m., палі́ца для спа́ньня

2) я́карная стая́нка ў по́рце, ме́сца прыстава́ньня

3) во́льная прасто́ра для манэўрава́ньня вадапла́вам

4) каю́ты на караблі́

2.

v.t.

1) дава́ць ме́сца спаць

2) ста́віць вадапла́ў на я́кар

3.

v.i.

прывя́зваць (ло́дку на я́кар), прыста́ць

•

- give a wide berth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карабе́ль м. марск., ав. Schiff n -(e)s, -e;

канво́йны карабе́ль Geléitschiff n;

ліне́йны карабе́ль Schláchtschiff n;

вартавы́ карабе́ль Schiff der Küstenwacht;

касмі́чны карабе́ль Ráumschiff n;

вае́нны карабе́ль Kríegsschiff n;

садзі́цца на карабе́ль an Bord géhen*;

◊

спалі́ць свае́ караблі́ álle Brücken hínter sich ábbrechen*;

вялі́кі карабе́ль пла́вае ў глыбо́кіх во́дах ein gróßes Schiff braucht gróßes Fáhrwasser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

marine

[məˈri:n]

1.

adj.

1) марскі́

marine animals — марскі́я жывёліны

marine power — марска́я сі́ла, сі́ла на мо́ры

2) су́днавы

marine supplies — су́днавыя прыпа́сы

3) падво́дны

2.

n.

1) флёт -у m.; караблі́

merchant marine — гандлёвы флёт

2)

а) салда́т марско́е пяхо́ты

б) мара́к вае́нна-марско́га флёту

3) карці́на з марскі́м краявідам, мары́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плы́сці

1. schwímmen* vi (s, h) (тс. перан.);

плы́сці па цячэ́нні mit dem Strom schwímmen*;

плы́сці су́праць цячэ́ння gégen den Strom schwímmen*;

усё паплыло́ ў яго пе́рад вачы́ма álles verschwámm vor seínen Áugen;

во́блакі плыву́ць die Wólken zíehen*;

2. (пра лодку і г. д.) schwímmen* vi (s, h); tréiben* vi (s) (па цячэнні);

3. (на чым-н.) fáhren* vi (s), schíffen vi (s, h) (на караблі); ségeln vi (h, s) (пад ветразямі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́яц м.

1. заал. (звярок) Háse m -n, -n; (самец) Rámmler m -s, -;

за́яц-руса́к Féldhase m;

за́яц-бяля́к Schnéehase m;

2. разм. (безбілетны пасажыр) blínder Passagier [-´ʒi:r] (на самалёце, караблі); Schwárzfahrer m -s, - (на аўтобусе, у цягніку);

е́хаць за́йцам als blínder Passagíer réisen; schwárzfahren* аддз. vi (s);

◊

за двума́ зайца́мі паго́нішся, ніво́днага не зло́віш wer zwei Hásen jagt, fängt gar kéinen;

забі́ць адны́м стрэ́лам двух зайцо́ў zwei Flíegen mit éiner Kláppe schlágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schiff

n -(e)s, -e карабе́ль, су́дна

~ für Übersee — акіцнскае су́дна

das ~ liegt im Háfen — карабе́ль [су́дна] стаі́ць у га́вані

an Bord des ~es — на бо́рце карабля́

2) тэх. чаўно́к

3) архіт. неф

◊ álle ~e hínter sich verbrénnen* — спалі́ць свае́ караблі́

gróße ~e máchen gróße Fahrt — вялі́каму карабэ́р (і) вялі́кае пла́ванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bell

I [bel]

1.

n.

1) звон, звана́ m., pl. званы́; звано́к -ка́ m.

2) гул -у m., бойзвана́, званка́ ці гадзі́ньніка, які́ выбіва́е гадзі́ны

3) кля́нка f. (звано́к на караблі́)

4) Bot. падвяно́чак -ка m., кве́ткі ў фо́рме звано́чка

2.

v.t.

ве́шаць званы́

3.

v.i.

звані́ць

4.

adj.

зво́нападо́бны

bell sleeves — рукавы́ ўні́зе шырэ́йшыя

•

- bell the cat

- ring a bell

- saved by the bell

II [bel]

1.

v.i.

рыка́ць, раўці́

2.

n.

крык, роў але́ня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ship

[ʃɪp]

1.

n.

1) карабе́ль -ля́ m., вадапла́ў, парапла́ў -ва m.

2) самалёт -а m., касьмі́чны карабе́ль

3) экіпа́ж карабля́

2.

v.t., (-pp-)

1) грузі́ць (-ца) на карабе́ль, право́дзіць паса́дку

2) сяда́ць на карабе́ль, вадапла́ў, падаро́жнічаць вадапла́вам

3) пасыла́ць, пераво́зіць тава́р, пасы́лку

4) набіра́ць экіпа́ж

5) паступа́ць, найма́цца на слу́жбу на караблі́

He shipped as cook — Ён наня́ўся на карабе́ль ку́харам

•

- give up the ship

- one’s ship comes home

- one’s ship comes in

- run a tight ship

- ship out

- jump ship

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)