outstanding

[,aʊtˈstændɪŋ]

adj.

1) вялі́кі, выда́тны, які́ выдзяля́ецца

2) няспла́чаны

outstanding debt — няспла́чаны доўг

3) вы́тарклы, які́ выдае́цца, выступа́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obligation

[,ɑ:blɪˈgeɪʃən]

n.

1) абавя́зак -ку m.

2) абавяза́ньне n.

to be under an obligation — быць абавя́заным

to put under an obligation — абавя́зваць

3) доўг удзя́чнасьці

4) паслу́га f.; ла́ска f.

to repay an obligation — адплаці́ць за паслу́гу або́ ла́ску; сплаці́ць доўг удзя́чнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́плаціць, выпла́чваць záhlen vt, bezáhlen vt, áuszahlen vt;

вы́плаціць зарабо́тную пла́ту den Lohn [die Gehälter] áuszahlen;

вы́плаціць паступо́ва in Ráten záhlen; ábstottern vt (разм);

вы́плаціць доўг die Schuld tílgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áuslöschen

1.

vt

1) тушы́ць, гасі́ць; пагаша́ць (доўг)

2) сціра́ць (напісанае)

2.

vi (s) га́снуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schúlden

vt быць вінава́тым (грошы і г.д.), мець доўг

j-m Dank ~ — быць абавя́заным каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábarbeiten

1.

vt

1) адпрацава́ць, адрабля́ць (доўг)

2) знясі́льваць (працай)

2.

(sich) ператамля́цца, знясі́львацца (ад працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hock

I

гл. hough

II [hɑ:k]

1.

v., Sl.

заклада́ць, аддава́ць у закла́д

2.

n., Sl.

закла́д -у m.; доўг, до́ўгу m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bonded

[ˈbɑ:ndɪd]

adj.

1) забясьпе́чаны бо́намі (пра доўг)

2) затрыма́ны да ўпла́ты мы́та

bonded goods — тава́р, затрыма́ны на мы́тні да ўпла́ты мы́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paid

[peɪd]

1.

adj.

1) пла́тны, наня́ты (рабо́тнік)

2) вы́плачаны (доўг, пазы́ка)

3) запла́чаны

2.

v., p.t. and p.p. of pay I

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quits

[kwɪts]

adj.

to be quits — расквіта́цца, расплаці́цца з кім-н.

а) адда́ць доўг каму́-н.

б) адпо́мсьціць за ўчы́неную кры́ўду, зло

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)