Verbum

réichen

1. vt падава́ць, праця́гваць;

die Hand zum Gruß ~ віта́цца з кім-н. за руку́

◊ er kann ihm nicht das Wásser ~ перан. ≅ ён і падно́ска яго́ не ва́рты

2. vi

1) быць дастатко́вым, хапа́ць, става́ць;

séine Kraft reicht aus яму́ хапа́е сі́лы;

das Brot muss ~ хле́ба паві́нна хапі́ць

2) распасціра́цца, дастава́ць;

das Wásser reicht ihm bis an den Hals вада́ дасяга́е яму́ пад го́рла;

so weit der Hímmel reicht да са́мага гарызо́нта

zíehen

*

1.

vt

1) цягну́ць; валачы́

2) выця́гваць, выма́ць; выдзёргваць, вырыва́ць, дастава́ць

éinen Zahn ~ — вырыва́ць зуб

3) право́дзіць (лінію, баразну і г.д.)

4) прыця́гваць (каго-н. да ўдзелу ў чым-н.)

zur Verántwortung ~ — прыця́гваць да адка́знасці

5) гадава́ць, выхо́ўваць (дзіця); разво́дзіць (жывёл, расліны)

6) стро́іць (грымасу)

2.

vi

1) (s) ісці́, ру́хацца, цягну́цца (масай, гуртам)

die Ménschen zógen auf die Stráße — лю́дзі вы́йшлі на ву́ліцу

2) (s) пераязджа́ць (куды-н.); ляце́ць, пералята́ць (пра птушак)

3) цягну́ць, прадзіма́ць

der Ófen zieht — печ ма́е ця́гу

4) (mit D) шахм. рабі́ць ход

3.

(sich)

1) цягну́цца; распасціра́цца

2) (in A) праніка́ць (у што-н.)

3)

die Sáche zieht sich in die Länge — спра́ва заця́гваецца

scháffen

*

I

vt

1) твары́ць, ствара́ць

er ist zum Léhrer wie gescháffen — ён прыро́джаны наста́ўнік

2) ствара́ць, арганізо́ўваць

II

1.

vi рабі́ць, працава́ць

die Háusfrau scháffte den gánzen Таg — гаспады́ня ўвесь дзень была́ ў кло́паце

er hat viel zu ~ — у яго́ мно́га рабо́ты

j-m viel zu ~ máchen — рабі́ць [дастаўля́ць] каму́-н. мно́га кло́пату

sich (D) mit etw. (D) zu ~ máchen — важда́цца з чым-н.; заня́цца чым-н.

2.

vt

1) рабі́ць, спраўля́цца з чым-н.

wir ~ es — мы з гэ́тым спра́вімся

Hilfe ~ — дапамага́ць, ака́зваць дапамо́гу

2) дастаўля́ць (куды-н.)

etw. zur Stélle ~ — даста́віць што-н. на ме́сца

3) дастава́ць, здабыва́ць

etw. zu éssen ~ — здабы́ць што-н. з’е́сці

4) прыма́ць, прыбіра́ць; ліквідава́ць

j-n, [etw.] aus dem Wége ~ — прыбра́ць каго́-н., што-н. з даро́гі

etw. beiséite ~ — разм. прысво́іць сабе́ што-н. (несумленным шляхам)

sich (D) j-n vom Hálse ~ — адвяза́цца [адчапі́цца] ад каго́-н.

5) наво́дзіць, устанаўля́ць

Órdnung ~ — наве́сці пара́дак

Rúhe ~ — устанавіць цішынр