абвясці́ць

1. (давесці да ведама) benáchrichtigen vt, in Kénntnis sétzen, bekánnt máchen vt;

2. (устанавіць афіцыйным актам) erklären;

абвясці́ць вайну́ den Krieg erklären;

3. (абнародаваць) veröffentlichen vt, kúndmachen аддз vt, kúndgeben* аддз vt, bekánnt máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verrückt

a вар’яц́кі, звар’я́це́лы

j-n ~ máchen — разм. даве́сці каго́-н. да вар’я́ц́тва

er ist ganz ~ auf síe — ён без па́мяці закаха́ны ў яе

du bist wohl ~! — разм. дык ты, му́сіць, звар’яце́ў [з глу́зду з’е́хаў]!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кра́йнасць ж

1. (крайняя ступень чаго-н) Extrém n -s, -e;

упада́ць у кра́йнасць ins Extrém verfállen*, etw. auf die Spítze tréiben*;

2. (цяжкае становішча) äußerste Not;

даве́сці да кра́йнасці j-n bis zum Äußersten tréiben*;

да кра́йнасці разм äußerst, im höchsten Gráde;

у кра́йнасці разм im äußersten [schlímmsten] Fall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвяшча́ць

1. erklären vt;

абвяшча́ць несапра́ўдным (für A) úngültig erklären;

абвяшча́ць вае́ннае стано́вішча (у го́радзе) den Áusnahmezustand verhängen (über die Stadt);

абвяшча́ць забасто́ўку éinen Streik áusrufen*;

абвяшча́ць падзя́ку den Dank áussprechen*;

2. (давесці да ведама) bekánnt máchen vt, bekánnt geben*; verláutbaren vt (дзяржаву, лозунгі і г. д.);

абвяшча́ць прыгаво́р das Úrteil verkünden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stürzen

1.

vt

1) зва́льваць, пераку́льваць

nicht ~! — не кі́даць (надпіс)

j-n in Ármut ~ — даве́сці каго́-н. да бе́днасці [гале́чы]

2) звярга́ць

2.

vi (s)

1) ры́нуцца

2) па́даць, валі́цца

die Préise ~ — цэ́ны імклі́ва па́даюць

3.

(sich)

(auf A) кі́дацца (на каго-н., на што-н.)

sich in Vergnügungen ~ — аддава́цца заба́вам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kénntnis

f -, -se

1) ве́данне

~ néhmen* von etw. (D) — прыма́ць што-н. да ве́дама

j-n (von D) in ~ sétzen — даве́сці да ве́дама каго́-н. (аб чым-н.)

aus éigener ~ — на ўла́сным во́пыце

2) pl ве́ды, эруды́цыя

über ~se verfügen — мець ве́ды

séine ~se in Frémdsprachen sind gut — яго́ ве́ды заме́жных мо́ў до́брыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hören

1.

vt, vi чуць, слу́хаць

Vórlesungen ~ — слу́хаць ле́кцыі

ich hábe sie síngen ~ — я чуў, як яна́ пяе́

er lässt nichts von sich ~ — аб ім нічо́га не чува́ць

j-m zu ~ gében* — даве́сці да чыйго́-н. ве́дама

das lässt sich ~ — гэ́та до́бра ска́зана; аб гэ́тым мо́жна пагавары́ць

2.

vi (auf a) слу́хацца (каго-н.), прыслухо́ўвацца (да чаго-н.)

auf j-s Rat ~ — слу́хацца чыёй-н. пара́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выдава́ць

1. ábliefern vt; übergében* vt, áushändigen vt (уручаць); verábreichen vt, verábfolgen vt (забеспячэнне і г. д); ertéilen vt, áusstellen vt (дакумент); áusleihen* vt (кнігу ў біліятэцы);

выдава́ць па́шпарт éinen Pass áusstellen;

выдава́ць ава́нс Vórschuss záhlen;

выдава́ць зарабо́тную пла́ту den Lohn áuszahlen;

выдава́ць на ру́кі áushändigen;

2. (злачынца) áusliefern vt;

3. (здрадзіць) verráten* vt, préisgeben* аддз vt;

4. (давесці да ведама публікі) offenbáren vt, enthüllen vt, verráten* vt;

выдава́ць свае́ наме́ры séine Ábsichten offenbáren (part II offenbárt і geoffenbárt);

выдава́ць сябе́ sich verráten*;

5. (за каго-н, за што-н) áusgeben* vt (für A);

6.:

выдава́ць за́муж verhéiraten vt;

7. горн:

выдава́ць на гара́ (zutáge) [zu Táge] fördern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rand

m -(e)s, -Ränder

1) край, рант, абрэ́з;

am ~e des Grábes stéhen* стая́ць адно́й наго́й у магі́ле;

ein Glas bis an den ~ [bis zum ~e] füllen напо́ўніць шкля́нку [бака́л, ке́ліх] да краёў

2) аблямо́ўка, шляк, абадо́к;

er hátte dúnkle Ränder um die Áugen у яго́ былі́ сі́нія кругі́ пад вача́мі

3) палі́ (кнігі, сшытка);

am ~e notíeren зрабіць паме́тку [адзна́ку] на паля́х

4) узле́сак

◊ am ~e sein разм. дайсці́ [дабі́ць] да ру́чкі;

etw. zu ~e bríngen* зако́нчыць, завяршы́ць што-н.; адва́жыцца, асме́ліцца на што-н.;

áußer ~ und Band sein не па́мятаць сябе́ (ад злосці і г.д.) лютава́ць;

an den ~ der Verzwéiflung bríngen* даве́сці да по́ўнага адча́ю;

zu ~e kómmen* спра́віцца з чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кане́ц м

1. (заканчэнне чаго-н) Énde n -s, -n, Schluss m -es, Schlüsse, Ábschluss m, Finále n -s, - i Fináls (спарт);

у канцы́ го́да gégen Jáhresende;

у канцы́ ве́расня Énde Septémber;

даве́сці да канца́ zu Ende bríngen* [führen];

кане́ц працо́ўнага дня Féierabend m -(e)s, -e, Árbeitsschluss m;

кане́ц спра́вы Áusgang éiner Sáche;

2. (у рэчаў) Énde n; Spítze f -, -n (востры):

тупы́ кане́ц stúmpfes Énde;

3. разм (шлях, адлегласць) Énde n, Strécke f -, -n;

біле́т у або́два канцы́ Rückfahrkarte f -, -n;

4. (смерць) Énde n, Tod m -es;

на благі́ кане́ц schlímmstenfalls;

пад кане́ц zum Schluss, zulétzt;

без канца́ óhneÉnde, éndlos, únendlich;

◊ зве́сці канцы́ з канца́мі von der Hand in den Mund lében;

па́лка з двума́ канца́мі ein zwéischneidiges Schwert;

з канца́ ў кане́ц vom éinen Énde zum ánder(e)n;

канцо́ў не знайсці́ es ist nichts zu ermítteln;

хава́ць канцы́ die Spúren verwíschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)