свісту́н м разм

1. Pféifer m -s, -;

2. перан Nichtstuer m -s, - (гультай); Schwätzer m -s, -, Quátschkopf m -(e)s, -köpfe (пустаслоў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fáultier

n -(e)s, -e

1) заал. ціхахо́д

2) разм. ло́дар, гульта́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Drückeberger

m -s, -

1) баязлі́вец

2) гульта́й, абібо́к (які ўхіляецца ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

good-for-nothing

[,gʊdfərˈnʌӨɪŋ]

1.

adj.

нічо́га ня ва́рты, ніку́ды ня ва́рты; нікчэ́мны

2.

n.

гульта́й -я́ m., няго́днік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Dróhne

f -, -n

1) тру́цень; перан. тру́цень, гульта́й, дармае́д

2) разм. беспіло́тны разве́двальны самалёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vagabond

[ˈvægəbɑ:nd]

1.

n.

1) туля́га, бадзя́га, валацу́га -і m.& f.

2) гульта́й -я́ m.; нікчэ́мнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Búlle

m -n, -n

1) бык

2) разм. або́лтус; гульта́й; вайск., жарг. (ва́жная) шы́шка; пагардл. паліцэ́йскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

байба́к м

1. заал Síebenschläfer m -s, -; Bilch m -(e)s, -e; Bílchmaus f -, -mäuse;

2. перан разм (гультай) Fáulpelz m -es, -e, Fáulenzer m -s, -, Tágedieb m -(e)s, -e; Schláfmütze f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

poke

[poʊk]

1.

v.

1) шту́рха́ць; то́ркаць

2) су́нуцца

to poke one’s nose into — су́нуцца са сваі́м но́сам, ле́зьці не ў сваю́ спра́ву

3) варушы́ць (вуго́льле) качарго́ю

4) сно́ўдацца, гульта́іць

2.

n.

1) штуршо́к -ка́ m.

2) уда́р кулако́м

3) гульта́й -я́, абібо́к -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drone

I [droʊn]

1.

n.

1) тру́цень -тня m.

2) informal гульта́й -я́ m., гульта́йка f., абібо́к -а m.

3) бесьпілётны самалёт

2.

v.i.

абіва́цца бязьдзе́йна, гультаява́ць

II [droʊn]

1.

v.

1) гудзе́ць; гусьці́

2) гавары́ць манато́нна

2.

n.

1) гуд -у m., гудзе́ньне n. (мато́ру)

2) ба́савая тру́бка дуды́

3) манато́нны прамо́ўца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)