Verbum

reprove

[rɪˈpru:v]

v.t.

га́ніць, ганьбава́ць каго́, крыча́ць на каго́

to reprove the boy for teasing the cat — накрыча́ць на хлапца́ за то́е, што дра́жніць ката́

condemn

[kənˈdem]

v.t.

1) асуджа́ць; ганьбава́ць, га́ніць

2) прызнава́ць вінава́тым

3) прысуджа́ць, выно́сіць прысу́д, засуджа́ць

to condemn to death — засуджа́ць на сьмерць

4) бракава́ць; прызнава́ць непрыда́тным (буды́нак, мост)

defile

I [dɪˈfaɪl]

v.

1) пэ́цкаць, забру́джваць, зага́джваць

2) разбэ́шчваць, псава́ць мара́льна

3) апага́ньваць, прафанава́ць (сьвяты́ню)

4) ганьбава́ць, зьнеслаўля́ць (рэпута́цыю)

II [dɪˈfaɪl]

1.

n.

вузкі́ прахо́д (у го́рах), цясьні́на f.

2.

v.

ісьці́ гуськом, адзі́н за адны́м; маршырава́ць шарэ́нгай

wrong

[rɔŋ]

1.

adj.

1) няпра́вільны, памылко́вы

2) неадпаве́дны

at the wrong time — у неадпаве́дны час

3) не ў пара́дку, няспра́ўны

Something is wrong with the car — З а́ўтам не́шта не ў пара́дку

4) ле́вы, адваро́тны (бок)

wrong side — ле́вы, адваро́тны бок, спод, пады́спад

2.

adv.

няпра́вільна, памылко́ва

3.

n.

1) няпра́вільнасьць, памылко́васьць f., зло n.

Two wrongs do not make a right — Злом не папра́віш зла

2) несправядлі́васьць, кры́ўда f.

4.

v.t.

1) кры́ўдзіць

He forgave those who had wronged him — Ён праба́чыў тым, хто яго́ кры́ўдзіў

2) несправядлі́ва ганьбава́ць

•

- be in the wrong

- go wrong