überlassen
I überlassen
* vt разм. пакіда́ць, прыхо́ўваць, зберага́ць
II überlássen
*
1.
vt
1) уступа́ць, аддава́ць, прада́ць
2) дава́ць (магчымасць, права, дазвол і г.д.); дазваля́ць
er hat es mir ~ zu entschéiden — ён даў мне магчы́масць [пра́ва] выраша́ць
sich (D) selbst ~ sein — быць пакі́нутым сам на сябе́
3) перадава́ць, давяра́ць (работу, хворага і г.д.)
2.
(sich)
(D) аддава́цца (разважанням, адчаю і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rule
[ru:l]
1.
n.
1) пра́віла n.
rules of the game — пра́вілы гульні́
the rules of the road — пра́вілы даро́жнага ру́ху
2) пастано́ва су́ду
3) стату́т -у m.
4) ула́да f., кірава́ньне n.
in a democracy the people have the rule — У дэмакра́тыі кіру́е наро́д
5) ліне́йка f. (для ме́раньня)
2.
v.i.
1) устанаўля́ць пра́віла
2) выраша́ць, пастанаўля́ць
The judge ruled against them — Судзьдзя́ вы́рашыў супро́ць іх
3) кірава́ць, валада́рыць, панава́ць, мець ула́ду
4) ліне́іць, разьліне́йваць
•
- as a rule
- rule out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lösen
1.
vt
1) развя́зваць
den Knóten ~ — развяза́ць ву́зел
2) скасава́ць (дагавор)
3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)
die Zwéifel ~ — разагна́ць сумне́нні
4) хім. раствара́ць
5) браць (білет на цягнік і да т.п.)
2.
(sich)
1.
вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць
2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)
3) адмежава́цца, адарва́цца
4)
er löste sich aus der Erstárrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áuflösen
1.
vt
1) развя́зваць, распуска́ць, расплята́ць (валасы)
2) раша́ць (ураўненне), выраша́ць (пытанне і г.д.)
die Klámmern ~ — раскрыва́ць ду́жкі
3) хім. раствара́ць
4) касава́ць (дагавор)
5) распуска́ць (арганізацыю і г.д.); расфармірава́ць (вайсковую часць і да т.п.)
2.
(sich)
1) раствара́цца
sich in Tränen ~ — залі́цца сляза́мі
2) вы́рашыцца
die Sáche löste sich von selbst auf — спра́ва вы́рашылася сама́ па сабе́
3) (сама)распуска́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
seal
I [si:l]
1.
n.
1) пяча́ць, пяча́тка f.
2) кляймо́ n.; знак -у m., эмбле́ма f
3) кіт -у m., шпаклёўка f.; ізаля́тар -у m.
4) спэцыя́льная ма́рка
Christmas seals — каля́дныя ма́ркі
5) Figur. умо́ва; прыся́га
under seal of secrecy — пад сакрэ́там
2.
v.t.
1) прыпяча́тваць, ста́віць пяча́тку
The treaty was signed and sealed by both governments — Умо́ва была́ падпі́саная і прыпяча́таная або́двума ўра́дамі
2) шчы́льна закрыва́ць, закле́йваць, зама́зваць
She sealed the jars of fruit — Яна́ гэрмэты́чна закры́ла сло́ікі з садавіно́ю
to seal the letter — закле́іць ліст
3) выраша́ць, прадвызнача́ць
to seal someone’s fate — прадвы́значыць не́чый лёс
•
- receive the seals
- return the seals
- set one’s seal to
- the seals
II [si:l]
1.
n. seals or seal, coll.
1) цюле́нь -я m., марскі́ ко́цік
2) ко́цікавае фу́тра
2.
v.t.
палява́ць на цюле́няў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
will
I [wɪl]
дапамо́жны дзеясло́ў, пака́звае
1) бу́дучы час
He will come soon — Ён пры́йдзе неўзаба́ве
2) зго́ду
I will do what you want — Я зраблю́, што ты хо́чаш
3) нязьме́ннасьць
Boys will be boys — Хлапцы́ бу́дуць хлапца́мі
4) зага́д, забавяза́ньне
You will do it at once! — Ты зро́біш гэ́та за́раз жа!
5) праця́гласьць дзе́яньня
She will read for hours — Яна́ чыта́е гадзі́намі
II [wɪl]
1.
n.
1) во́ля f.
a strong will — цьвёрдая во́ля
2) во́ля f.; хаце́ньне, жада́ньне n.
He came and went at will — Ён прыхо́дзіў і сыхо́дзіў калі́ хаце́ў
3) Law. тэстамэ́нт -у m.
2.
v.t.
1) пастанаўля́ць, прымуша́ць сябе́
She willed to keep awake — Яна́ сі́лай во́лі зму́сіла сябе́ не засну́ць
2) выраша́ць, прадвызнача́ць
Fate has willed it otherwise — Лёс вы́рашыў гэ́та іна́чай
3) адпі́сваць, перадава́ць у спа́дчыну (тэстамэ́нтам)
to will a house to someone — запіса́ць ха́ту на не́кага
•
- against one’s will
- at will
- good will
- have one’s will
- ill will
- will power
- with a will
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)