promise

[ˈprɑ:məs]

1.

n.

1) абяца́ньне n.

2) прадве́сьце n.; надзе́я f.

a young scholar who shows promise — малады́ вучо́ны, які́ падае́ надзе́і

2.

v.t.

1) абяца́ць

to promise help to a friend — абяца́ць ся́бру дапамо́гу

2) прадвяшча́ць, прадка́зваць

dark skies that promise snow — цёмнае не́ба прадвяшча́е сьнег

3.

v.i.

1) абяца́цца

2) дава́ць падста́вы для спадзява́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rang

m -(e)s, Ränge

1) ранг, чын;

j-m den ~ áblaufen* апярэ́дзіць (каго-н.);

den gléichen ~ háben быць у адны́м зва́нні;

j-m den ~ stréitig máchen сапе́рнічаць з кім-н.;

ein Geléhrter von ~ вучо́ны з і́мем

2) ступе́нь, разра́д

3) тэатр. црус, паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)