Verbum

флот м. Flótte f -, -n;

рачны́ флот Bínnenflotte f;

марскі́ флот Maríne f -, -n;

вае́нна-марскі́ флот Kríegsmarine f, Maríne f, Séekriegsflotte f;

паве́траны флот Lúftflotte f;

гандлёвы флот Hándelsflotte f;

рыбало́ўны флот Físchfangflotte f;

рэфрыжэра́тарны флот Kühlflotte f;

акія́нскі флот Hóchseeflotte f

суд м.

1. юрыд. (установа) Gerícht n -(e)s, -e, Geríchtshof m -(e)s, -höfe; Geríchtsbehörde f -, -n;

наро́дны суд Vólksgericht n;

Міжнаро́дны суд Internationáler Geríchtshof;

суд прыся́жных Schwúrgericht n;

траце́йскі суд Schíedsgericht n, Arbitráge [-ʒə] f -, -n;

тавары́скі суд гіст. Kamerádschaftsgericht n, Schíedskommission f -, -en;

вае́нна-палявы́ суд Kríegsgericht n, Stándgericht n;

выкліка́ць у суд vor Gerícht láden*;

звярну́цца ў суд den Réchtsweg beschréiten*;

падава́ць у суд на каго-н. j-n verklágen, j-n geríchtlich belángen, gégen j-n geríchtlich vórgehen*;

пасяджэ́нне суда́ Geríchtssitzung f -, -en, Geríchtsverhandlung f -, -en;

узбудзі́ць спра́ву ў судзе́ éinen Prozéss ánstrengen;

2. (меркаванне) Úrteil n -(e)s, -e;

я аддаю́ гэ́та на Ваш суд ich überlásse es Ihrem Úrteil;

3. юрыд. (разгляд справы) Geríchtsverhandlung f, Geríchtsverfahren n -s, -;

прыця́гваць да суда́ geríchtlich zur Verántwortung zíehen*;

адда́ць пад суд vor Gerícht stéllen, dem Gerícht übergében*;

быць пад судо́м únter Ánklage stehen*;

без суда́ і сле́дства óhne Geríchtsverfahren;

чыні́ць суд і распра́ву уст. Gerícht hálten* und bestráfen, die Geríchtshoheit áusüben;

суд Лі́нча Lýnchjustiz [´lynç- і ´lınʧ-] f;

суд го́нару Éhrengericht n;

◊

на няма́ й суду́ няма́ ≅ wo nichts ist, hat (selbst) der Káiser sein Recht verlóren

сі́ла ж.

1. Kraft f -, Kräfte; Stärke f -, -n (інтэнсіўнасць); Wucht f - (удару, доказаў і да т. п.); Macht f -, Mächte, Gewált f -, -en (моц);

сі́ла во́лі Wíllenskraft;

тво́рчыя сі́лы наро́да die schöpferische Kraft des Vólkes;

ру́хальная сі́ла bewégende [vórwärts tréibende] Kraft, Tríebkraft f;

усведамле́нне сваёй сі́лы das Bewússtsein der éigenen Kraft;

расстано́ўка сіл Kräfteverteilung f;

суадно́сіны сі́л Kräfteverhältnis n -ses;

по́ўны сі́лы kráftstrotzend;

з усяе́ сі́лы aus állen Kräften, aus Léibeskräften, únter Áufbietung áller Kräfte;

агу́льнымі сі́ламі mit veréinten Kräften, geméinschaftlich;

сваі́мі сі́ламі aus éigener Kraft;

гэ́та яму́ не пад сі́лу das kann er nicht bewältigen;

◊

з пазі́цыі сі́лы aus éiner Positión der Stärke (heráus);

гэ́та вышэ́й ад маі́х сі́л das geht über méine Kraft, das überstéigt méine Kräfte;

2. фіз., тэх. Kraft f;

сі́ла прыцягне́ння Ánziehungskraft f;

сі́ла цяжа́ру Schwérkraft f;

ко́нская сі́ла (скар. к. c.) Pférdestärke f (скар. PS);

уда́рная сі́ла Stóßkraft f;

3. мн. вайск.:

узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte pl;

паве́траныя сі́лы Lúftstreitkräfte pl;

вае́нна-марскі́я сі́лы Séestreitkräfte pl; (Kríegs)marine f;

сухапу́тныя сі́лы Lándstreitkräfte pl (скар. LdSK);

4. юрыд.:

сі́ла зако́ну gesétzliche Kraft, Réchtskraft f, Gesétzeskraft f;

уступі́ць у сі́лу in Kraft tréten*;

атрыма́ць сі́лу зако́на Réchtskraft erlángen;

стра́ціць сі́лу áußer Kraft tréten*;

заста́цца ў сі́ле in Kraft bléiben*, gültig bléiben*;

жыва́я сі́ла вайск. Kräfte pl, Soldáten pl, Trúppen pl;

жыва́я сі́ла і баява́я тэ́хніка Ménschen und Materiál;

працо́ўная сі́ла Árbeitskraft f, Árbeitskräfte pl