Verbum

awful

[ˈɔfəl]

adj.

1) жахлі́вы; стра́шны, страшэ́нны

an awful storm — страшэ́нная навальні́ца

2) informal надзвыча́йны, жу́дасны; ве́льмі благі́, брыдкі́

His room was an awful mess — Яго́ны пако́й быў у жу́дасным беспара́дку

3) го́дны глыбо́кае паша́ны, дасто́йны; ве́лічны, імпаза́нтны

the awful power of God — ве́лічная сі́ла Бо́жая

foul

[faʊl]

1.

adj.

1) сьмярдзю́чы; бру́дны, запэ́цканы, карэ́лы, нячы́сты

2) ні́зкі, по́длы, нікчэ́мны

3) непрысто́йны, бры́дкі

foul language — бры́дкія сло́вы, ла́янка

4) несумле́нны

a foul play — несумле́нная гульня́, ашука́нства n.

5) заблы́таны (вяро́ўка, я́кар)

6) заткну́ты (чым-н.)

7) неспрыя́льны, благі́, бу́рны (пра надво́р’е)

a foul wind — ве́цер у твар

8) паро́слы во́дарасьцямі або́ ра́кавінкамі (пра дно карабля́)

9) informal ве́льмі непрые́мны, агі́дны, гі́дкі

2.

v.

1) пэ́цкаць

2) ганьбіць, зьнеслаўля́ць

3) сутыка́цца з чым

4) заблы́твацца, зачапля́цца

5) затыка́ць (-ца)