адмаўле́нне н

1. (адмоўны адказ) Ábsage f -, -n; Áblehnung f -en; Entsagung f -, -en;

2. (непрызнанне чаго-н) Vernéinung f -, -en; Negíerung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нішто́​I

1. займ адмоўны nichts;

нішто́ не дапамо́жа (gar) nichts kann hélfen;

нічо́га не зро́біш nichts zu máchen;

2. у знач наз н ein Nichts

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

minus

[ˈmaɪnəs]

1.

prep.

адня́ць; мі́нус

5 minus 2 leaves 3 — пяць мі́нус два ро́ўна тром

2.

adj.

адмо́ўны (пра лік)

the minus sign — знак мі́нус

3.

n.

мі́нус -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

villain

[ˈvɪlən]

n.

1) няго́днік -а, пага́нец -ца m.; падлю́га -і, паску́днік -а m.

2) гарэ́за -ы m.& f.; сваво́льнік, раско́л, вісус -а m., задзі́ра -ы m.& f.

3) адмо́ўны пэрсана́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нязго́да ж

1. Úneinigkeit f -; Únstimmigkeit f -;

2. (разлад) Zerwürfnis n -ses, Zwist m -es;

3. (адмоўны адказ) Ábsage f -, -n, Áblehnung f -, -en, Wéigerung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verságer

m -s, -

1) няўда́ча, адмо́ўны вы́нік, няспра́ўнасць

2) адка́з (матора і г.д.)

3) вайск. асе́чка

4) той, хто не спра́віўся з чым-н., няўда́чнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́люс м

1. геагр Pol m -(e)s, -e;

Паўно́чны по́люс Nórdpol m;

Паўднёвы по́люс Südpol m;

3. фіз Pol m;

адмо́ўны по́люс Mínuspol m, negatíver [-vər] Pol;

дада́тны по́люс Plúspol m, positíver [-vər] Pol;

гэ́та два по́люсы́ das sind zwei Póle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

náchteilig

1.

a

1) стра́тны, нявы́гадны, шко́дны

2) адмо́ўны

2.

adv

1) са стра́тай

2) адмо́ўна

sich ~ gégen [über] j-n, über etw. (A) äußern — адмо́ўна адгукну́цца аб кім-н., аб чым-н.

für j-n ~ sein — быць нявы́гадным каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адка́з м

1. Ántwort f -, -en; Erwíderung f -, -en, Entgégnung f -, -en (пярэчанне);

стано́ўчы адка́з bejáhende [zúsagende] Ántwort;

адмо́ўны адка́з vernéinende [negatíve [-və], áblehnende] Ántwort;

у адка́з (на што-н) daraufhín; in Beántwortung (G);

у яго́ на ўсё гато́вы адка́з er hat ímmer [auf álles] éine (pássende) Ántwort (beréit);

2. (водгук, рэакцыя) Wíderhall m -(e)s, Écho n -s, -s, Resonánz f -;

3. (адказнасць) Verántwortung f -;

быць у адка́зе Réde und Ántwort zu stehen háben, verántwortlich sein;

закліка́ць да адка́зу zur Verántwortung [Réchenschaft] zíehen*, zur Réde stéllen;

трыма́ць адка́з sich verántworten; Réchenschaft áblegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сказ м

1. грам Satz m -es, Sätze;

про́сты сказ éinfacher Satz m;

склада́ны сказ zusámmengesetzter Satz;

гало́ўны сказ Háuptsatz m;

дада́ны сказ Nébensatz m, Glíedsatz m;

склада́на-зале́жны сказ Sátzgefüge n -s, -, Hypotáxe f -, -n;

склада́на-злу́чаны сказ Sátzreihe f -, -n;

адмо́ўны сказ negatíver [-v-] Satz, vernéinender Satz;

апавяда́льны сказ Áussagesatz m;

дапаўня́льны сказ Objéktsatz m;

пабо́чны сказ Scháltsatz m;

пыта́льны сказ Frágesatz m;

дада́ны сказ ча́су Temporálsatz m;

дада́ны сказ ме́сца Lokálsatz m;

дада́ны сказ мэ́ты Finálsatz m;

дада́ны сказ прычы́ны Kausálsatz m;

дада́ны сказ вы́ніку Fólgesatz m;

усту́пны сказ Konzessívsatz m;

параўна́льны сказ Kómparativsatz m;

2. фалькл, літ Geschíchte f -, -n; (vólkstümliche) Erzählung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)