bounden

[ˈbaʊndən]

1.

adj.

вымага́ны, абавязко́вы; кане́чны

one’s bounden duty — кане́чны абавя́зак

2.

v. p.p. of bind

абавя́заны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schúldigkeit

f - абавя́зак, доўг

séine (Pflicht und) ~ tun* — вы́канаць свой доўг [абавя́зак]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méldepflicht

f -, -en

1) абавя́зак своечасо́вай прапі́скі

2) вайск. абавязко́вая яўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

urgent

[ˈɜ:rdʒənt]

adj.

1) пі́льны; неадкла́дны, сьпе́шны; ва́жны

an urgent duty — ва́жны абавя́зак

2) напо́рлівы, насто́йлівы (пра про́сьбу, дамага́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

блі́жні

1. náh; gelégen, benáchbart;

2. у знач наз м Nächste (sub) m -n, -n; Mítbruder m -s, -brüder;

абавя́зак у адно́сінах да блі́жняга Nächstenpflicht f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

painful

[ˈpeɪnfəl]

adj.

1) балю́чы; непрые́мны, клапатлі́вы

a painful illness — бале́сная хваро́ба

a painful problem — балю́чае пыта́ньне

a painful duty — непрые́мны абавя́зак

2) цяжкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фу́нкцыя ж

1. Funktión f -, -en, Verríchtung f -, -en;

2. (абавязак) Funktión f, Áufgabe f -, -n; Verpflíchtung f -, -en;

3. матэм Funktión f;

вытво́рная фу́нкцыя ábgeleitete Funktión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

honorable

[ˈɑ:nərəbəl]

adj.

1) сумле́нны, высакаро́дны

2) пачэ́сны, ганаро́вы

honorable duty — пачэ́сны абавя́зак

Honorable — шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны; высокашано́ўны, высокадасто́йны

honorable mention — ганаро́вая ўзнагаро́да або́ адзна́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Déine

sub der ~ (die ~, das ~, die ~ n) твой (твац, тваё, твае́)

◊ tu das ~ ! — выко́нвай свой абавя́зак!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obliegen

{unknowntag:'}ounknowntag:'bliegen * аддз., oblíegen * неаддз. (але заўсёды: óbgelegen, óbzulegen) vi (h, s) (D)

1) стара́нна займа́цца (чым-н.)

den Wíssenschaften ~ — аддава́цца наву́цы

2) ста́віцца ў абавя́зак, нале́жаць

das liegt mir ob — гэ́та мой абавя́зак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)