Verbum

спяша́цца

1. éilen vi (s), sich be¦éilen, es éilig háben, Éile háben; hásten vi (мітусіцца); sich spúten (разм.);

спяша́цца на дапамо́гу zu Hílfe éilen;

спяша́цца на цягні́к sich zum Zug be¦éilen;

2. (пра гадзіннік) vórgehen* vi (s)

заме́на ж.

1. Ersátz m -(e)s, Ersétzung f -; Vertrétung (пра людзей); Áuswechseln n -s, Áustausch m -(e)s, Wéchsel m -s, -;

заме́на ма́сла тэх. Ölwechsel m -s, -;

заме́на гульцо́ў спарт. Wéchsel der Spíeler;

2. гл. заменнік

прайсці́

1. dúrchgehen* vi (s); passíeren vt, dúrchschreiten* vi (s), dúrchmarschieren vi (s); vorbéigehen* vi (s) (міма); zurücklegen vt (дарогу);

2. (распаўсюдзіцца) sich verbréiten;

3. (час) verflíeßen* vi (s), vergéhen* vi (s), verstréichen* vi (s), verláufen* vi (s); verflíegen* vi (s) (хутка);

4. (пранікнуць) durch etw. (A) géhen*, dúrchdringen* vi (s), dúrchschlagen* vi;

5. (спыняцца) áufhören vi (s); vergéhen* vi (s);

6. (вывучыць) dúrchnehmen* vt;

7. (пра прапанову і г. д.) dúrchgehen* vi (s);

8. (пра сход і г. д.) verláufen* vi (s)

сціха́ць, сці́хнуць

1. (супакоіцца) sich berúhigen;

2. (замоўкнуць) still wérden, verstúmmen vi (s);

3. (спыніцца, аслабець) áufhören vi; sich légen, náchlassen* vi (пра з’явы прыроды);

ве́цер сці́х der Wind hat sich gelégt;

дождж сці́х der Régen líeß nach

сячы́ся

1. (рабіцца пасечаным) bréchen* vi (s); sich zerfásern (пра шоўк);

2. (ламацца, расшчапляцца) sich spálten, sich bréchen*;

валасы́ сяку́цца das Haar ist [wird] brüchig;

3. разм. (біцца, весці бой) sich schlágen*, kämpfen vi;

сячы́ся ша́блямі die Säbel schwíngen*

выхо́дзіць

1. гл. выйсці;

2. (пра вокны і г. д. – быць накіраваным у які-н бок) hináusgehen vi (s);

акно́ выхо́дзіць на ву́ліцу das Fénster geht auf die [zur] Stráße (hináus);

3. у знач. пабочн. сл. разм. álso; fólglich

дагле́дзець, дагляда́ць, даглядзе́ць (праглядзець да канца) bis zu Énde ánsehen*;

2. (не выпускаць з-пад увагі) áufpassen vt (каго-н. auf A);

3. (клапаціцца) Sórge trágen* (пра каго-н. für A);

не дагле́дзець überséhen* vt, nicht bemérken vt

прывяза́цца

1. sich féstbinden*, sich ánbinden* (да чаго-н. an A);

2. (пра пачуццё) lieb gewínnen*; éine Zúneigung fássen (да каго-н. zu D);

3. (прычапіцца да каго-н.) bemäkeln vt; nörgeln vi (да каго-н. an D)

пасы́пацца

1. fállen* vi (s), ríeseln vi (h, s);

пасы́паўся пясо́к der Sand ríeselte heráb;

2. (пра вялікую колькасць чаго-н. – дождж, град і г. д.) régnen vimp;

◊

пасы́паліся папро́кі es hágelte Vórwürfe;

пасы́паліся ўдары es hágelte Schläge

шуме́ць

1. lärmen vi, Lärm máchen; ein Geräusch verúrsachen (слабы); ráuschen vi (пра лісце); póltern vi (грукаць);

шуме́ць з прычы́ны чаго-н. viel Áufregung [Lärm] máchen um etw. (A);

2. разм. (сварыцца) lärmen vi, tóben vi, ein Spektákel máchen