сціха́ць, сці́хнуць

1. (супакоіцца) sich berhigen;

2. (замоўкнуць) still wrden, verstmmen vi (s);

3. (спыніцца, аслабець) ufhören vi; sich lgen, nchlassen* vi (пра з’явы прыроды);

ве́цер сці́х der Wind hat sich gelgt;

дождж сці́х der Rgen leß nach

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)