Verbum

lássen

*

1.

vt

1) пакіда́ць, кі́нуць; не чапа́ць

áußer Acht ~ — не звярта́ць ува́гі, пакі́нуць без ува́гі

lass mich in Rúhe! — не чапа́й мяне́!

sich (D) Zeit ~ — не спяша́цца

wo hast du das Buch gelássen? — куды́ ты дзеў кні́гу?

~ wir es dabéi (bewénden) — пакі́нем гэ́та так

2) кі́нуць, перастава́ць

lass das Wéinen! — кінь [пераста́нь] пла́каць

das Ráuchen ~ — кі́нуць [пераста́ць] куры́ць

lass das! — кінь гэ́та

ich weiß nicht, was ich tun oder ~ soll — я не ве́даю, што мне рабі́ць

2.

vi (von D) адмаўля́цца (ад чаго-н.), расста́цца (з кім-н.)

von séinem Entschlúss ~ — адмо́віцца ад свайго́ рашэ́ння

er kann nicht von ihr ~ — ён не мо́жа расста́цца з ёю

3.

з мадальным значэннем

1) дава́ць магчы́масць, дазваля́ць, распараджа́цца, зага́дваць, прымуша́ць, застаўля́ць

er hat mich schréiben ~ — ён даручыў мне напіса́ць

lass das Kind spíelen! — няха́й дзіця́ гулце

sich (D) éinen Ánzug máchen ~ — заказа́ць (пашы́ць) сабе́ кася́рм

es daráuf ánkommen ~ — не спыні́цца ні пе́рад чым

sich séhen ~ — пака́звацца (у грамадстве)

von sich hören ~ — падава́ць ве́сткі аб сабе́

lass uns géhen! — дава́й по́йдзем! (суразмоўцаў двое)

lasst uns géhen! — дава́йце по́йдзем! (суразмоўцаў не менш трох)

géhen

*

1.

vi (s)

1) ісці́, хадзі́ць, прахо́дзіць

vor sich ~ — адбыва́цца

j-n ~ lássen* — адпуска́ць каго́-н.

sícher ~ — дзе́йнічаць упэўнена

auf ein Kílo ~ 20 Stück — на кілагра́м ідзе́ 20 штук

2) е́хаць, ад’язджа́ць

auf Réisen ~ — выпраўля́цца ў падаро́жжа

aufs Land ~ — е́хаць у вёску (за горад)

3) выхо́дзіць (напр., на поўнач)

das Fénster geht nach Nórden — акно́ выхо́дзіць на по́ўнач

4) пайсці́, паступі́ць

auf die Universität ~ — паступі́ць ва універсітэ́т

5) функцыянава́ць, працава́ць; дзе́йні- чаць

an die Árbeit ~ — узя́цца за рабо́ту

das Geschäft geht gut — спра́ва (камерцыйная) ідзе́ до́бра

6) ісці́, прахо́дзіць (пра час)

die Zeit geht lángsam — час ця́гнецца до́ўга [мару́дна]

7) камерц. ісці́, карыста́цца по́пытам

◊ ~ lássen* — пакіда́ць у спако́i

sich ~ lássen* — быць нядба́йным, быць няўва́жлівым, дава́ць во́лю сваі́м захапле́нням, распуска́цца

2.

vimp

wie geht es dir? — як - ма́ешся?, што ў цябе́ но́вага?

es geht! — нічо́га (сабе́)!

es geht nichts darüber — няма́ нічо́га ле́пей [лепш]

es geht nicht nach mir — гэ́та не па-мо́йму

es geht um álles — на ка́рту паста́ўлена ўсё

das geht zu weit — гэ́та зана́дта

es geht nicht — так немагчы́ма [не́льга]

frei

1.

a

1) свабо́дны, во́льны, незале́жны

2) во́льны, незаня́ты, вака́нтны

die Strécke ist ~ — шлях свабо́дны

wir háben héute ~ — у нас сёння няма́ заня́ткаў (у школе)

etw. ~ máchen — вызваля́ць што-н.

die Stráße ~! — з даро́гі!

3) адкры́ты

únter ~em Hímmel — пад адкры́тым не́бам

4) свабо́дны, бесперашко́дны

~er Zútritt — свабо́дны до́ступ

5) бяспла́тны, дармавы́

~e Fahrt — бяспла́тны прае́зд

6) свабо́дны (von D – ад чаго-н.)

~ von Sórgen — без кло́пату

7)

ein ~er Berúf — свабо́дная прафе́сія

ein ~es Wort — шчы́рае сло́ва

ich bin so ~ — я дазвалцю сабе́, я бяру́ на сябе́ сме́ласць

◊ éiner Sáche ~en Lauf lássen* — не ўме́швацца ў ход спра́вы [падзе́i]

aus ~en Stúdi¦en — без прыму́су, па ўла́снай ініцыяты́ве

j-m ~e Hand lássen* — да́ць каму́-н. свабо́ду дзе́янняў

auf ~en Fuß sétzen — вы́зваліць (з-пад арышту)

aus ~em Ántrieb — добраахво́тна, дабраво́льна

2.

adv

1) свабо́дна

~ spréchen* — гавары́ць свабо́дна, імправізава́ць

2) во́льна

sich zu ~ benéhmen* — паво́дзіць сябе́ на́дта во́льна

3) шчы́ра, адкры́та, не то́ячыся

réden Sie nur ganz ~ — гавары́це, не саро́меючыся

sprich ~! — гавары́ сме́ла!

~ und óffen ságen — гавары́ць зусі́м адкры́та [не то́ячыся]

4) бяспла́тна, да́рма; камерц. фра́нка

~ ins Haus — камерц. з (бяспла́тнай) даста́ўкай на дом

Weg

m -(e)s, -e

1) даро́га, шлях (тс. перан.)

ein erháltener [unterháltener] ~ — даро́га ў до́брым ста́не

ein áusgefahrener ~ — разбі́тая даро́га

der ~ nach Berlín — даро́га ў [на] Берлі́н

die ~e trénnen sich — даро́гі [шляхі́] разыхо́дзяцца

sein érster ~ galt dem Léhrer — у пе́ршую чаргу́ ён наве́даў наста́ўніка

wohér des ~es? — адку́ль ідзе́ш [ідзяце́]?

wohín des ~es? — куды́ ідзе́м [ідзяце́, шлях трыма́ем, -еце]?

sich (D) séinen ~ báhnen — пракла́сці сабе́ даро́гу [шлях] (тс. перан)

éinen ~ beschréiten* [betréten*] — перан. ступі́ць на які́-н. шлях, пайсці́ які́м-н. шэ́цхам

j-m, éiner Sáche (D) den ~ ébnen — перан. пракла́сці [расчы́сціць] шлях каму́-н., чаму́-н.

den ~ éinschlagen* — вы́браць даро́гу [шлях], узя́ць напра́мак (тс. перан.)

wir háben dénselben ~ — нам па даро́зе

éinen ~ zurücklegen — прайсці́ шлях

sich auf den ~ máchen — адпра́віцца ў даро́гу

auf dem ~e sein, etw. zu tun — наме́рвацца [быць гато́вым] зрабі́ць што-н.

j-n aus dem ~ räumen — перан. убра́ць каго́-н. з даро́гі, забі́ць каго́-н.

er wird mir noch in den ~ kómmen! — ён мне яшчэ́ пападзе́цца!, я з ім разлічу́ся!

j-m in den ~ tréten* — станаві́цца папяро́к даро́гі каму́-н., перашкаджа́ць [заміна́ць] каму́-н.

j-m nicht über den ~ tráuen — не давяра́ць каму́-н. ні на грош

vom ~e ábkommen* — збі́цца з даро́гі

ich kénne hier ~ und Steg — я ве́даю тут ко́жную сцяжы́нку

álle ~e und Stége wíssen* — знаць усе́ хады́ і вы́хады

es war wéder ~ noch Steg zu séhen* — ≅ было́ цёмна, хоць во́ка вы́калі

2) спо́саб, шлях, сро́дак

auf diréktem ~(e) — непасрэ́дна

auf geríchtlichem ~e, auf [in] dem ~e des Rechts — судо́вым пара́дкам, це́раз суд

sein

*

I

1.

vi (s)

1) быць, існава́ць

es sind — ёсць, быва́юць

das kann doch nicht ~ — гэ́та немагчы́ма, гэ́тага не мо́жа быць

kann ~ !, mag ~! — мо́жа бы́ць!, магчы́ма!

das braucht nicht sofórt zu ~ — гэ́та не да спе́ху

etw. ~ lássen* — пакі́нуць які́-н. наме́р

lass das ~! — пакі́нь гэ́та, разм. кінь гэ́та!

kéiner will's gewésen ~ — ніхто́ не хо́ча прызна́цца (у тым, што ён зрабіў)

wie dem auch sei — як бы там ні было́

ihm ist es nur ums Geld — яго́ ціка́вяць то́лькі гро́шы

es ist an ihm (etw. zu tun) — цяпе́р яго́ ча́рга (што́сьці зрабі́ць)

ihr gewésener Mann — яе́ былы́ муж

2) быць, знахо́дзіцца

er ist da — ён тут

er ist nicht da — яго́ тут няма́

in Betríeb ~ — быць у эксплуата́цыі

3) пахо́дзіць, быць ро́дам (адкуль-н.)

4) быць, з’яўля́цца (у функцыі звязкі)

es war kalt — было́ хо́ладна

sie ist krank — яна́ хво́рая

5) з inf + zu указвае на павіннасць або магчымасць:

díeses Buch ist zu káufen [zu háben] — гэ́тую кні́жку магчы́ма [мо́жна] купі́ць

die Áufgabe ist zu lösen — зада́нне неабхо́дна [трэ́ба] вы́канаць

2.

дапаможны дзеяслоў, які ўжываецца для ўтварэння перфекта і плюсквамперфекта

II

pron poss m (f séine, n séin, pl séine; без.наз. m séiner, f séine, n séines, pl séine) яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка: свой (свая́, сваё, свае́)

sie nahm ~ Buch — яна́ ўзяла́ яго́ кні́гу

er gab ihr ~ Buch — ён даў ёй сваю́ кні́гу

er tut ~ Möglichtes — ён ро́біць усё магчы́мае

álles zu ~er Zeit — усё ў свой час