Verbum

уступа́ць, уступі́ць​^II

1. (уваходзіць) éinrücken vi (s), éinziehen* vi (s); éinmarschieren* vi (s) (пра войскі);

2. (у арганізацыю) (in A) éintreten* vi (s), etw. (D) béitreten* vi (s);

уступа́ць у па́ртыю éiner Partéi béitreten;

3. (распачынаць якое-н дзеянне) eröffnen vt, begínnen* vt, ántreten* vt;

уступа́ць у шлюб юрыд in den Éhestand treten*

уступа́ць у перамо́вы дып, тс перан Verhándlungen eröffnen; Unterhándlungen ánknüpfen; in Unterhándlungen treten*;

уступа́ць у бі́тву вайск den Kampf eröffnen

4. муз éinsetzen vi, éinfallen* vi (s)

выкіда́ць, выкі́дваць, вы́кінуць

1. hináuswerfen* vt, hináusschmeißen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuswerfen*, heráusschmeißen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць), wégwerfen* vt;

выкіда́ць з вакна́ zum Fénster hináuswerfen*;

выкіда́ць за борт тс перан über Bord wérfen*;

2. разм (выпусціць у продаж) wérfen* vt;

выкіда́ць тава́ры на ры́нак Wáren auf den Markt wérfen*;

3. (выключыць, выкрасліць) stréichen* vt;

4. (выгнаць) hináusjagen vt;

выкіда́ць каго-н на ву́ліцу j-n auf die Stráße sétzen;

◊ выкіда́ць што-н з галавы́ sich etw. aus dem Kopf schlágen*

хварэ́ць

1. (быць хворым) krank sein; kränkeln vi (часта); léiden* vi (на што-н an D) (хранічна);

хварэ́ць на грып die Gríppe háben;

хварэ́ць на рэўматы́зм an Rheumatísmus léiden*;

2. перан (трывожыцца, непакоіцца) sich sórgen, besórgt sein (пра каго-н, што-н um A);

3. спарт разм (за каго-н) j-m [für j-n] die Dáumen drücken; (léidenschaftlich) Partéi ergréifen*; kíebitzen vi (пры гульні ў карты, шахматы);

◊ хварэ́ць душо́й за што-н sich (D) etw. zu Hérzen néhmen*; mit gánzem Hérzen dabéi sein

клін м

1. Keil m -(e)s, -e;

баро́дка клінам Spítzbart m -(e)s, -bärte;

забі́ць клін den Keil (hinéin)tréiben*; перан éinen Keil tréiben*;

замацо́ўваць кліна́мі verkéilen vt;

2. (сукенкі) Zwíckel m -s, -; Bahn f -, -en;

3. с.-г. Ácker m -s, Äcker;

яравы́ клін Sómmeracker m;

азі́мы клін Wínteracker m;

◊ клін клінам выбіва́ць den Téufel mit [durch] Beélzebub áustreiben*;

свет клінам не сышо́ўся на кім-н, чым-н j-d, etw. ist doch nicht éinzig dástehend, es gibt noch víele(s) ándere auf der Welt

крэды́т​^II м

1. эк, камерц Kredít m -s, -e;

доўгачасо́вы крэды́т lángfristiger Kredít;

кароткатэрміно́вы крэды́т kúrzfristiger Kredít;

беспрацэ́нтны крэды́т zínsloser Kredít;

крэды́т пад працэ́нты verzínslicher Kredít;

ільго́тны крэды́т Vórzugskredit m;

крэды́т з растэрміно́ўкай плацяжу́ Téilzahlungskredit m;

крэды́т садзе́йнічання StandbyKredit [´stɛndbaĭ-] m;

спажыве́цкі крэды́т Konsúmkredit m;

адтэрмінава́ны крэды́т gestúndeter Kredít;

у крэды́т auf Kredít;

ку́пля ў крэды́т Rátenkauf m -(e)s, -käufe;

адкры́ць крэды́т Kredít eröffnen [gewähren];

закры́ць крэды́т den Kredít kündigen;

2. перан (давер, аўтарытэт) Kredít m -s, -e, Vertráuenswürdigkeit f -; Ruf m -(e)s, Ánsehen n -s

лама́цца

1. (распадацца) zerbréchen* vi (s), bréchen* vi (s), in Stücke géhen*;

2. (пра голас) bréchen* vi (s);

у яго́ лама́ецца го́лас er ist im Stímmbruch [Stímmwechsel];

3. (гнуцца) sich bíegen*; перан voll gestópft [voll gepfrópft (разм)] sein (пра шафы, куфры); bréchend [zum Bérsten] voll sein (ад чаго-н mit D); strótzen vi (ад чаго-н von, vor D);

стол лама́ўся ад страў der Tisch bog sich únter der Last der Spéisen;

4. (ісці напралом) stürmen vt; mit Gewált éinzudringen súchen;

◊ лама́ ў адчы́неныя дзве́ры óffene Türen éinrennen*

нагна́ць

1. (дагнаць) éinholen vt;

2. (сабраць у адным месцы) zusámmentreiben* vt, zusámmenbringen* vt;

3. (выканаць тое, што не было зроблена своечасова) áufholen vt, náchholen vt;

4. (унушыць якое-н пачуццё) éinjagen vt, éinflößen vt;

нагна́ць сон müde máchen; j-n éinschläfern;

нагна́ць стра́ху на каго-н j-m Schrécken [Angst] éinjagen; j-m Furcht éinflößen;

5. (пра спірт і г. д.) brénnen*;

нагна́ць аско́му разм éinen fáden Geschmáck im Múnd háben; перан j-m auf die Nérven géhen*

◊ нагна́ць цану́ den Preis hóchtreiben* аддз

шко́ла ж

1. Schúle f -, -n; Pénne f -, -n (вучнёўскі жаргон);

пачатко́вая шко́ла Elementárschule f, Grúndschule f;

сярэ́дняя шко́ла Míttelschule f;

вышэ́йшая шко́ла Hóchschule f;

се́льская шко́ла Lándschule f;

шко́ла падо́ўжанага дня Gánztagschule f;

хадзі́ць у шко́лу zur [in die] Schúle géhen*, die Schúle besúchen;

адда́ць у шко́лу in die Schúle schícken;

зако́нчыць шко́лу die Schúle ábschließen*;

працава́ць у шко́ле in éiner Schúle árbeiten [tätig sein];

ён прайшо́ў до́брую шко́лу перан er hat éine gute Schúle dúrchgemacht;

2. (у навуцы, мастацтве) Schúle f, Richtung f -, -en;

ствары́ць шко́лу éine Schúle gründen