Verbum

вы́зваліць, вызваля́ць

1. befréien vt, in Fréiheit setzen; fréikämpfen аддз vt (бітвай);

вы́зваліць з-пад а́рышту auf fréien Fuß sétzen; aus der Haft entlássen*;

2. (пазбавіць) erlösen vt; entlásten vt (ад чаго-н von D); entbínden* vt (ад слова і г. д);

вы́зваліць каго-н ад пада́ткаў j-m die Stéuern erlássen*;

3. (звольніць) fréistellen аддз vt, entlássen* vt, des Póstens [Ámtes] enthében*

4. (часова, для вучобы і г. д) fréistellen аддз vt;

5. (памяшканне і г. д) räumen vt; frei máchen vt

дагля́д м разм, дагляда́нне н

1. (клопат) Pflége f -, -n (каго-н, чаго-н G); Wártung f -, -en (чаго-н G);

ува́жлівы дагля́д éine líebevolle Pflége;

браць на сябе́ дагля́д хво́рага die Pflége éines Kránken übernéhmen*;

дзіця́ці патрэ́бен асаблі́вы дагля́д das Kind braucht (éine) ganz besóndere Pflége;

дагля́д жывёл die Sórge für (die) Tíere;

дагля́д раслі́н Pflége von Pflánzen;

дагля́д машы́н die Wártung der Maschínen;

2. (праверка) Kontrólle f -, -n; Durchsúchung f -, -en;

мы́тны дагля́д Zóllkontrolle f;

ажыццяўля́ць дагля́д kontrollíeren vt

чапля́цца

1. (зачэплівацца) sich ánhaken, sich ánklammern (за што-н an D); ránken vi, kléttern vi (пра расліны);

2. (спатыкацца, натыкацца) stólpern vi (s) (за што-н über A);

3. перан (імкнуцца зберагчы) sich klámmern (за што-н an D);

4. перан разм гл чапіцца

2.чапля́ць

1. (кранаць, датыкацца да чаго-н) berühren vt, ánrühren vt (чым-н mit D);

2. (захопліваць, зачэпліваць) éinhaken vt;

3. (прымацоўваць) ánhängen vt, ánhaken vt;

◊ чапля́цца саба́к на каго-н разм j-m álle Schuld zúschreiben*

кало́ць​^II

1. (іголкай) stéchen* vt (чым-н mit D);

2. безас:

у мяне́ ко́ле ў баку́ ich habe Séitenstechen;

3. (жывёлу) ábstechen* vt, schláchten vt;

4. (з’едліва папракаць каго-н) stícheln vi; spítze Bemérkungen máchen; j-n durch spítze [bóshafte] Bemérkungen réizen [kränken];

◊ кало́ць во́чы каму-н (папракаць) j-m Vórwürfe máchen, j-m etw. únter die Náse réiben*; (быць непрыемным) j-n únangenehm berühren, j-m únangenehm sein;

пра́ўда во́чы ко́ле die Wáhrheit hört man úngern; die Wáhrheit ist únbequem [únangenehm]

бі́цца

1. (наладжваць бойку) sich schlágen*, sich ráufen, sich bálgen;

2. (ваяваць, змагацца) kämpfen vi, sich schlágen* (за каго-н, што-н für A);

3. (намагацца) sich ábmühen, sich ábquälen, sich ábplagen;

бі́цца над рашэ́ннем зада́чы sich mit der Lösung éiner Áufgabe ábplagen;

4. (пра сэрца і г. д.) schlágen* vi; klópfen vi (стукаць);

5. (разбівацца) zerbréchen* vi; sich zerschlágen lássen*;

◊ бі́цца як ры́ба аб лёд sich ábmühen wie der Fisch auf dem Trócknen;

бі́цца аб закла́д wétten vi; éine Wétte éingehen*

віна́ ж

1. Schuld f -; Verschúlden n -s; Vergéhen n -s (правіннасць);

паста́віць каму-н што-н у віну́ j-m die Schuld аn etw. (D) geben* [zúschreiben*], j-m etw. zur Last légen;

звалі́ць віну́ на каго-н die Schuld auf éinen ánderen ábwälzen [schíeben*], j-m etw. in die Schúhe schíeben*;

загла́дзіць віну́ éine Schuld wíeder gútmachen;

адчува́ць сваю віну́ sich schúldig fühlen;

гэ́та не па маёй віне́ darán bin ich nicht schuld, das ist nicht méine Schuld;

2. (прычына) Úrsache f -, -n

нож м Mésser n -s, -; Schnéide f -, -n (рэзальная частка інструментаў);

кансе́рвавы нож Bǘchsenöffner m -s, -, Dósenöffner m -s, -;

◊ нож у сэ́рца ein Stich [ein Stoß] ins Herz;

падступі́цца да каго-н з нажо́м да го́рла j-m das Mésser an die Kéhle setzen;

быць з кім-н на нажа́х разм bis aufs Mésser j-m feind sein; j-m spínnefeind sein;

нож у спі́ну ein Dólchstoß in den Rücken;

паме́рці пад нажо́м während der Operatión stérben*;

без нажа́ зарэ́заць ≅ das ist der réinste Mord

збіць

1. ábschlagen* vt, herúnterschlagen* vt; úmwerfen* vt (перакуліць);

збіць з ног zu Bóden wérfen*; úmstoßen* vt; über den Háufen rénnen*;

збіць самалёт ein Flúgzeug ábschíeßen* [zum Ábsturz bríngen*];

2. (заблытаць) verwírren vt, írremachen аддз vt; aus dem Konzépt bríngen*;

3. (цвікамі і г. д.) zusámmenschlagen* vt, zusámmennageln vt;

4. разм (стаптаць) ábtreten* vt; schíef tréten* vi;

збіць абца́сы die Ábsätze ábtreten* [schief tréten*];

5. (масла) schlágen* vt, rühren vt, búttern vt;

◊ збіць цану́ den Preis drücken;

збіць го́нар з каго-н j-m den Hóchmut áustreiben*