Verbum

нож м. Mésser n -s, -; Schnéide f -, -n (рэзальная частка інструментаў);

кансе́рвавы нож Bǘchsenöffner m -s, -, Dósenöffner m -s, -;

◊

нож у сэ́рца ein Stich [ein Stoß] ins Herz;

падступі́цца да каго-н. з нажо́м да го́рла j-m das Mésser an die Kéhle setzen;

быць з кім-н. на нажа́х разм. bis aufs Mésser j-m feind sein; j-m spínnefeind sein;

нож у спі́ну ein Dólchstoß in den Rücken;

паме́рці пад нажо́м während der Operatión stérben*;

без нажа́ зарэ́заць ≅ das ist der réinste Mord

вы́зваліць, вызваля́ць

1. befréien vt, in Fréiheit setzen; fréikämpfen аддз. vt (бітвай);

вы́зваліць з-пад а́рышту auf fréien Fuß sétzen; aus der Haft entlássen*;

2. (пазбавіць) erlösen vt; entlásten vt (ад чаго-н. von D); entbínden* vt (ад слова і г. д.);

вы́зваліць каго-н ад пада́ткаў j-m die Stéuern erlássen*;

3. (звольніць) fréistellen аддз. vt, entlássen* vt, des Póstens [Ámtes] enthében*

4. (часова, для вучобы і г. д.) fréistellen аддз. vt;

5. (памяшканне і г. д.) räumen vt; frei máchen vt

дагля́д м. разм., дагляда́нне н.

1. (клопат) Pflége f -, -n (каго-н., чаго-н. G); Wártung f -, -en (чаго-н. G);

ува́жлівы дагля́д éine líebevolle Pflége;

браць на сябе́ дагля́д хво́рага die Pflége éines Kránken übernéhmen*;

дзіця́ці патрэ́бен асаблі́вы дагля́д das Kind braucht (éine) ganz besóndere Pflége;

дагля́д жывёл die Sórge für (die) Tíere;

дагля́д раслі́н Pflége von Pflánzen;

дагля́д машы́н die Wártung der Maschínen;

2. (праверка) Kontrólle f -, -n; Durchsúchung f -, -en;

мы́тны дагля́д Zóllkontrolle f;

ажыццяўля́ць дагля́д kontrollíeren vt

кало́ць​^II

1. (іголкай) stéchen* vt (чым-н. mit D);

2. безас.:

у мяне́ ко́ле ў баку́ ich habe Séitenstechen;

3. (жывёлу) ábstechen* vt, schláchten vt;

4. (з’едліва папракаць каго-н.) stícheln vi; spítze Bemérkungen máchen; j-n durch spítze [bóshafte] Bemérkungen réizen [kränken];

◊

кало́ць во́чы каму-н. (папракаць) j-m Vórwürfe máchen, j-m etw. únter die Náse réiben*; (быць непрыемным) j-n únangenehm berühren, j-m únangenehm sein;

пра́ўда во́чы ко́ле die Wáhrheit hört man úngern; die Wáhrheit ist únbequem [únangenehm]

чапля́цца

1. (зачэплівацца) sich ánhaken, sich ánklammern (за што-н. an D); ránken vi, kléttern vi (пра расліны);

2. (спатыкацца, натыкацца) stólpern vi (s) (за што-н. über A);

3. перан. (імкнуцца зберагчы) sich klámmern (за што-н. an D);

4. перан. разм. гл. чапіцца

2.чапля́ць

1. (кранаць, датыкацца да чаго-н.) berühren vt, ánrühren vt (чым-н. mit D);

2. (захопліваць, зачэпліваць) éinhaken vt;

3. (прымацоўваць) ánhängen vt, ánhaken vt;

◊

чапля́цца саба́к на каго-н. разм. j-m álle Schuld zúschreiben*

бі́цца

1. (наладжваць бойку) sich schlágen*, sich ráufen, sich bálgen;

2. (ваяваць, змагацца) kämpfen vi, sich schlágen* (за каго-н., што-н. für A);

3. (намагацца) sich ábmühen, sich ábquälen, sich ábplagen;

бі́цца над рашэ́ннем зада́чы sich mit der Lösung éiner Áufgabe ábplagen;

4. (пра сэрца і г. д.) schlágen* vi; klópfen vi (стукаць);

5. (разбівацца) zerbréchen* vi; sich zerschlágen lássen*;

◊

бі́цца як ры́ба аб лёд sich ábmühen wie der Fisch auf dem Trócknen;

бі́цца аб закла́д wétten vi; éine Wétte éingehen*