Verbum

узбагаці́ць, узбагача́ць

1. beréichern vt; reich máchen (зрабіць багатым);

узбагаці́ць свой до́свед séine Erfáhrung beréicnera (чым-н. mit D);

2. горн., тэх. áufbereiten vt, ánreichern vt;

узбагаці́ць руду́ das Erz áufbereiten

накі́даць

1. (колькасць чаго-н.) voll wérfen* vt; (in gróßer Ménge) hínwerfen* [hínschleudern];

2. (намаляваць, напісаць і г. д.) hínschmieren vt; hínschreiben* vt;

3. hínmalen vt; entwérfen* vt, skizzíeren vt (зрабіць накід)

нацэ́ліцца

1. zíelen vi (у каго-н., што-н. nach D);

2. перан. (сабрацца зрабіць што-н.) sich (D) ein Ziel stécken; lóssteuern аддз. vi (s) (на што-н. auf A)

свярбе́ць júcken vi;

яму́ свярбі́ць у но́се ihn [ihm] juckt die Náse;

◊

мне ру́кі свярбя́ць (нешта зрабіць) es juckt mich [mir] in den Fíngern;

яму́ свярбі́ць язы́к es brénnt ihm auf der Zúnge

ано́нс м. Anzeige f -, -n; Annónce [ɑ´nɔ̃:sə] f -, -n; Inserát n -(e)s, -e (у друку);

зрабі́ць ано́нс пра што-н. etw. bekánnt geben*; ánkündigen vt; annoncíeren [ɑnɔ̃:´si:-] vt, ánzeigen vt (у друку)

скалаці́ць разм.

1. (замуціць) trübe máchen;

2. (пабіць) prügeln vt, schlágen* vt;

3. перан. (арганізаваць) zusámmenbringen* vt (групу, брыгаду і г. д.);

4. (зрабіць) zusámmenzimmern vt; básteln vt, zusámmenschlagen* vt, zusámmenfügen vt

загла́джваць, загла́дзіць

1. (зрабіць гладкім) glätten vt; (прасам – складкі, фальбонкі) (aus)plätten vt, (áus)bügeln vt;

2. перан. wíeder gútmachen аддз.;

загла́джваць сваю́ віну́ séine Schuld wíeder gútmachen; die Schárte áuswetzen (разм.)