Verbum

áufsitzen

* vi (s)

1) садзі́цца (на каня)

áufgesessen! — (каманда) на ко́ні!

2) сядзе́ць на ме́лі

3) быць падма́нутым, тра́піць у няёмкае стано́вішча

j-n ~ lássen* — падве́сці, пакі́нуць у бядзе́ каго́-н.

4) прасе́джваць (за чым-н.)

die Nacht ~ — прасе́джваць усю́ ноч

bestímmen

1.

vt

1) прызнача́ць

j-n zu séinem Náchfolger ~ — прызнача́ць каго́-н. сваі́м перайма́льнікам; вызнача́ць; акрэ́сліваць

gesétzlich ~ — узако́ніць

2) (zu D) схіля́ць, заахво́чваць (да чаго-н.)

3) вызнача́ць (паняцце)

2.

vi (über A) распараджа́цца (чым-н.), мець (што-н.)

Bóden

m -s, - i Böden

1) зямля́, гле́ба

2) дно; падло́га

3) гара́, гары́шча, вы́шкі

auf dem ~ der Tátsachen stéhen* — абапі- ра́цца на фа́кты

j-n zu ~ réden — разм. загавары́ць каго́-н. да сме́рці

◊ (fésten) ~ fássen — стаць на цвёрды грунт, умацава́цца

Brett

n -(e)s, -er

1) до́шка

2) падно́с

3) палі́ца

4) pl тэатр. падмо́сткі

◊ bei j-m éinen Stein im ~ háben — быць у каго́-н. на до́брым раху́нку

das ~ bóhren, wo es am dünnsten ist — ≅ ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння

Tátsache

f -, -n факт

~? — няўжо́?

éine náckte ~ — го́лы факт

das ist ~! — гэ́та факт!

der ~ Réchnung trágen* — лічы́цца з фа́ктамі

j-n vor éine ~ stéllen — паста́віць каго́-н. пе́рад фа́ктам

aus ~n lérnen — вучы́цца на фа́ктах

die ~ bleibt bestéhen — факт застае́цца фа́ктам

Persón

f -, -en персо́на, асо́ба, чалаве́к

ich für méine ~ — што да мяне́

in éigener ~ — асабі́ста

j-n von ~ kénnen* — ве́даць каго́-н. асабі́ста

in éigener ~ — ула́снай персо́най

óhne Ánsehen der ~ — не гле́дзячы [не зважа́ючы] на асо́бы

so éine ~! — пагардл. ну і фрукт!

Kérbholz

n -es, -hölzer бі́рка

◊ étwas auf dem ~ háben — мець даўгі́; мець што-н. на сумле́нні

bei j-m auf dem ~ stéhen* — быць вінава́тым каму́-н.; быць у каго́-н. на заме́тцы [на дрэ́нным раху́нку]

das kommt [geht] nicht aufs ~ — гэ́та не ў лік

ábleiten

vt

1) адво́дзіць

2) выво́дзіць (ад чаго-н.); утвара́ць (ад чаго-н.)

díeses Wort ist vom Gríechischen ábgeleitet — гэ́тае сло́ва грэ́часкага пахо́джання

3) зво́дзіць, збіва́ць (з дарогі)

j-n von der réchten Bahn ~ — зво́дзіць, збіва́ць каго́-н. з пра́вільнага шэ́цху

ánstecken

1.

vt

1) (an A) нако́лваць (на што-н.); прыко́лваць (да чаго-н.)

2) надзява́ць, насо́ўваць (на што-н.)

3) запа́льваць; падпа́льваць

éine Zigarétte ~ — запалі́ць цыгарэ́ту

4) (mit D) заража́ць (чым-н.)

2.

(sich)

(bei D) заразі́цца (ад каго-н.)

Marsch

I

m -es, Märsche

1) пахо́д, перахо́д, марш

sich in ~ sétzen — ру́шыцца ў пахо́д

2) спарт. хадзьба́

3) муз. марш

◊ j-m den ~ blásen* — разм. прагна́ць каго́-н. з трэ́скам

II

f -, -en урадлі́вая нізі́на (каля ракі, каля мора)