Verbum

пад’е́хаць

1. (her)ánfahren* vi (s) (да каго-н., чаго-н. an A), vórfahren* vi (s) (да каго-н., чаго-н. vor D), herángefahren kómmen*; heránreiten* vi (s) (вярхом);

2. перан. разм. (падлізацца) sich éinschmeicheln (да каго-н. bei D)

паце́ць

1. schwítzen vi;

у мяне́ паце́юць ру́кі ich schwítze an den Händen;

2. перан. разм. (працаваць над чым-н.) über etw. (D) schwítzen; sich mit etw. ábplagen (над чым-н. mit D);

3. (пра шкло) ánlaufen* vi (s), schwítzen vi

смяро́тна прысл.

1. tödlich;

смяро́тна пара́нены tödlich verwúndet;

смяро́тна хво́ры tódkrank, auf den Tod krank;

2. перан. tödlich, über die Máßen;

смяро́тна сумава́ць tödlich lángweilen, sich zum Sterben lángweilen;

смяро́тна ненаві́дзець каго-н. j-n tödlich [bis auf den Tod] hássen;

смяро́тна стамі́цца tódmüde sein

апяку́нства н.

1. Vórmundschaft f -, Bevórmundung f -;

2. перан. (заступніцтва) Schutz m -es, Protektión f -; Begünstigung f -;

узя́ць каго-н пад сваё апяку́нства j-m únter séinen Schutz néhmen*; j-m únter séine Fíttiche néhmen* (узяць каго-н пад сваё крылца)

асвятле́нне н.

1. (святло) Beléuchtung f -; Licht n -(e)s;

дзённае асвятле́нне Tágeslicht n;

электры́чнае асвятле́нне eléktrisches Licht;

дэкараты́ўнае асвятле́нне Efféktbeleuchtung f -, Zíerbeleuchtung f;

2. перан. (растлумачэнне) Beléuchtung f -, Erläuterung f -; (y прэсе і г. д.), Behándlung f -, Dárstellung f -

абадра́ць

1. (кару) ábrinden vt, ábborken vt;

2. (скуру) das Fell ábziehen* vt;

3. разм. (абдрапаць) zerkrátzen vt, zerschínden* vt;

4. перан. (абабраць) áusplündern vt;

◊

абадра́ць як лі́пку j-n bis aufs létzte Hemd áusziehen*, j-m áusnehmen* wie éine Wéihnachtsgans

абстрэ́л м. Beschíeßung f -, -en;

артылеры́йскі абстрэ́л Artilleríebeschuss m -es;

по́ле абстрэ́лу Schússfeld n -es, -er;

быць [знахо́дзіцца] пад абстрэ́лам beschóssen wérden; únter Féuer líegen*;

узя́ць каго-н. пад абстрэ́л вайск. j-m unter Féuer nehmen*; (перан.) j-m scharf kritisíeren

ду́бам, ды́бам прысл., разм.:

станаві́цца ду́бам тс. перан. sich bäumen, sich auf die Hínterbéine stéllen;

конь станаві́ўся ду́бам das Pferd stéllte sich auf die Hínterbéine;

у мяне́ валасы́ ста́лі ду́бам mir sträubten sich die Háare, die Háare stánden mir zu Bérge

зараста́ць, зарасці́

1. verwáchsen* vi (s), zúwachsen* vi (s); verwíldern vi (s);

зараста́ць траво́й vergrásen vi (s);

зараста́ць мо́хам [мхо́м імхо́м] bemóost sein, mit Moos bewáchsen*; перан. verwíldern vi (s), herúnterkommen* vi (s);

2. (пра рану і пад.) vernárben vi (s)

з’е́сці

1. áuf¦essen* vt; verschlíngen* vt (прагна);

2. перан. разм. (звесці са свету) zu Grúnde [zugrúnde] ríchten; ins Verdérben stürzen;

3. (сапсаваць – пра грызуноў, насякомых) zerfréssen* vt, zernágen vt;

4. разм. (разбурыць – пра іржу і г. д.) zerfréssen* vt, verätzen vt