сі́ла ж.
1. Kraft f -, Kräfte; Stärke f -, -n (інтэнсіўнасць); Wucht f - (удару, доказаў і да т. п.); Macht f -, Mächte, Gewált f -, -en (моц);
сі́ла во́лі Wíllenskraft;
тво́рчыя сі́лы наро́да die schöpferische Kraft des Vólkes;
ру́хальная сі́ла bewégende [vórwärts tréibende] Kraft, Tríebkraft f;
усведамле́нне сваёй сі́лы das Bewússtsein der éigenen Kraft;
расстано́ўка сіл Kräfteverteilung f;
суадно́сіны сі́л Kräfteverhältnis n -ses;
по́ўны сі́лы kráftstrotzend;
з усяе́ сі́лы aus állen Kräften, aus Léibeskräften, únter Áufbietung áller Kräfte;
агу́льнымі сі́ламі mit veréinten Kräften, geméinschaftlich;
сваі́мі сі́ламі aus éigener Kraft;
гэ́та яму́ не пад сі́лу das kann er nicht bewältigen;
◊
з пазі́цыі сі́лы aus éiner Positión der Stärke (heráus);
гэ́та вышэ́й ад маі́х сі́л das geht über méine Kraft, das überstéigt méine Kräfte;
2. фіз., тэх. Kraft f;
сі́ла прыцягне́ння Ánziehungskraft f;
сі́ла цяжа́ру Schwérkraft f;
ко́нская сі́ла (скар. к. c.) Pférdestärke f (скар. PS);
уда́рная сі́ла Stóßkraft f;
3. мн. вайск.:
узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte pl;
паве́траныя сі́лы Lúftstreitkräfte pl;
вае́нна-марскі́я сі́лы Séestreitkräfte pl; (Kríegs)marine f;
сухапу́тныя сі́лы Lándstreitkräfte pl (скар. LdSK);
4. юрыд.:
сі́ла зако́ну gesétzliche Kraft, Réchtskraft f, Gesétzeskraft f;
уступі́ць у сі́лу in Kraft tréten*;
атрыма́ць сі́лу зако́на Réchtskraft erlángen;
стра́ціць сі́лу áußer Kraft tréten*;
заста́цца ў сі́ле in Kraft bléiben*, gültig bléiben*;
жыва́я сі́ла вайск. Kräfte pl, Soldáten pl, Trúppen pl;
жыва́я сі́ла і баява́я тэ́хніка Ménschen und Materiál;
працо́ўная сі́ла Árbeitskraft f, Árbeitskräfte pl