Verbum

пост​^I м.

1. (пасада) Pósten m -s, -, Stéllung f -, -en, Amt n -(e)s, Ämter;

міністэ́рскі пост Minísteramt n -(e)s, Minísterposten m -s, -; Minístersessel m -s, -;

займа́ць пост éinen Pósten ínnehaben* аддз. [bekléiden];

2. вайск. Pósten m -s, -, Postíerung f -, -en, Stélle f -, -n; Wáchposten m (вартавы);

назіра́льны пост Beóbachtungsposten m;

расстаўля́ць пасты́ Pósten áufstellen;

стая́ць на пасту́ Pósten stéhen*;

быць заўжды́ на пасту́ перан. ímmer auf dem Pósten sein;

заста́цца на пасту́ перан. auf séinem Pósten áusharren

угамава́ць разм.

1. (уціхамірыць) beschwíchtigen vt, besänftigen vt, zur Rúhe bríngen*;

2. (утаймаваць) zähmen vt, bändigen vt; перан. bezwíngen* vt, zügen vt; j-n kírr(e) máchen [kríegen] (разм.);

угамава́ць чый-н. гнеў j-s Zorn beschwíchtigen

фі́ніш м. спарт., тс. перан. Ziel n -(e)s, -e; Éndspurt m -s, Éndkampf m -(e)s (заключная частка спаборніцтваў);

лі́нія фі́нішу Zíelstrich m -(e)s, -e;

прыйсці́ да фі́нішу пе́ршым als érster das Zíelband erréichen

хіста́ць

1. scháukeln vt, schwíngen* vt; hín und hér bewegen;

ве́цер хіста́е дрэ́вы der Wind bewégt die Bäume;

2. безас.:

яго́ хіста́е ад сто́мленасці er táumelt [schwankt] vor Müdigkeit;

3. перан. (рабіць няўстойлівым) únsicher [únschlüssig] máchen, verúnsichern vt

надарва́ць

1. (крыху падзерці) ánreißen* vt;

2. перан. (пашкодзіць) sich (D) durch Überánstrengung Scháden hólen; überánstrengen vt;

надарва́ць го́лас séine Stímme überánstrengen;

◊

надарва́ць жыво́т (ад сме́ху) разм. sich den Bauch halten* vor Láchen, sich krank [schief] láchen

наско́к м.

1. (напад) plötzlicher Überfall;

2. перан. Ángriffe pl; Áusfälle pl (на каго-н. gégen A);

3.:

з наско́ку (з разгону, адразу) in vóllem Lauf, in vóller Fahrt; (не падумаўшы) kúrzerhand, óhne lánge zu überlégen

пагарэ́ць

1. (пэўны час) (éine Zéitlang) brénnen* vi (s);

2. (пра лес і г. д.) ábbrennen* vi (s);

3. (пра людзей) durch Brand geschädigt sein [werden];

4. перан. разм. (збанкрутаваць) Bankrótt [Pléite] máchen; verkráchen vi (s); ábgebrannt sein

рабро́ н., рабры́на ж. разм.

1. анат. Ríppe f -, -n;

2. матэм., тс. перан. (край) Rand m -(e)s, Ränder; Kánte f -, -n, Grat m -(e)s, -e;

паста́віць што-н на рабро́ etw. hóchkant stéllen

я́сна прысл. разм., я́сны

1. klar;

я́снае не́ба klárer [héller] Hímmel;

я́снае надво́р’е héiteres [fréundliches] Wétter;

2. перан. (зразумелы, просты) déutlich, klar;

я́сна гавары́ць klar [verständlich] spréchen*;

я́сна разуме́ць gut verstéhen*;

зрабі́цца больш я́сным klárer wérden, an Klárheit gewínnen*